Het is koud maar prachtig zonnig weer. We hebben vandaag geluk, we lopen net aan de goede kant van de bewolking die langzaam komt opzetten. Daardoor hebben we hele wandeling de zon om alle foto's op te vrolijken. Met handschoenen aan vertrekken we van de parkeerplaats waar we een paar weken een andere wandeling liepen. Het is hier mooi en dat laat ook deze wandeling zien.

Het Carnaval nadert zien we als we in de vroege ochtend langs het huis van Prins Rob 1 lopen. We zijn in korte tijd uit Heibloem om te genieten van de mooie natuur.

Heibloem
Heibloem (Limburgs: De Heibloom) is een kerkdorp in de gemeente Leudal, in de provincie Limburg. Het was voor 2007 het kleinste dorp van de gemeente Roggel en Neer.

Heibloem ligt ten noorden van Roggel en is gelegen in bosrijk gebied. Landelijk is Heibloem bekend geworden door de moord op de jonge Nicky Verstappen, die uit dit dorp kwam. Er staat sinds 2000 in Heibloem een monument ter nagedachtenis van geweldslachtoffers zoals Verstappen.

Heibloem was regionaal bekend door de Ruiterclub Heibloem, een vereniging die na de Tweede Wereldoorlog werd opgericht en vrij snel uitbloeide tot een club die bij de top van de ruitersport in Limburg behoorde. Maar in de jaren zestig kwam daar een eind aan nadat de Ruiterclub plots was gestopt.

In de jaren zeventig werd er nieuw leven geblazen en de Ruiterclub bestaat anno 2006 nog steeds.

De Carnavalsvereniging in Heibloem zijn de Buizers, opgericht in 1957. Tot in halverwege de jaren 80 van de vorige eeuw bleven de Buizers actief, in 1985 werd de laatste prins uitgeroepen. Vanaf het jaar 2005 werd er opnieuw leven geblazen in de carnavalsvereniging. In het carnavalsseizoen 2012/2013 vieren de Buizers hun 5x11 jaar bestaan. In het seizoen 2011/2012 en roepen ze hun 3x11ste prins uit.

Uit dit dorp komt ook de gelijknamige familie Heibloem, die een wapen met drie rode bloemen voert. Mogelijk zijn dit heibloemen en komen die ook in het wapen van het dorp voor. De familie is verder verspreid in Amsterdam.

Na een flink stuk fraai bosgebied lopen we in de richting van het gebied Waterbloem. Onderweg schieten we een aantal fraaie foto's tegen de zon in. En ondanks de prachtige rustige natuur komen we helemaal niemand tegen onderweg. In alle jaargetijden is dit een fotogniek stukje natuur.

De Peelrandbreuk
De Peelrandbreuk vormt in deze regio een belangrijke sturende factor voor zowel de abiotiek als biotiek. Langs deze breuk ligt een kwelzone. Het water treedt echter niet in de laaggelegen Centrale Slenk, maar in de hoger gelegen Peelhorst, uit. Dit wordt veroorzaakt door de ondiepe en scheefgestelde ligging van ondoorlatende lagen in de ondergrond van de Peelhorst.

Dit verschijnsel wordt wijst genoemd. Het kwelwater loopt over de Peelrand richting de Centrale slenk, en wordt daar via sloten en beken afgevoerd richting de Maas. Deze sloten en beken lopen voor een deel evenwijdig aan de breuk.

Door de aanwezigheid van het kwelwater zijn in deze regio grote potentiële natuurwaarden aanwezig.

Op historische kaarten zijn langs de Peelrandbreuk tal van natte gebieden te vinden. Waar momenteel de Waterbloem en het Wijenhout liggen, lag rond 1850 een groot peelveen, de Hoorspeel genaamd. In de omgeving van de Hoorspeel lagen tientallen meren, vennen en moerassige laagten.

De aanwezigheid van deze vennen is nu alleen nog te zien aan laagten in het terrein. Veel van de natte gebieden zijn hydrologisch geïsoleerd, wat wil zeggen dat ze nauwelijks door kwelwater maar door regenwater gevoed worden, dat op een ondoorlatende laag stagneert. Deze hydrologische isolatie biedt hoge ecologische potenties, omdat de negatieve invloeden (eutrofiëring) veel beter zijn af te schermen.

Slingerende paadjes, peelvennen, fraaie uitzichten, rust. We kunnen echt genieten van deze mooie omgeving. Het zal er in de zomer weer heel anders uit zien. En dat is het mooie van wandelen. Elk seizoen heeft zo haar eigen schoonheid.

Na de het natuurgebied Waterbloem lopen we het bosgebied weer uit. We gaan een stukje over de verharde weg. Ook wel even fijn. De hard bevroren bospaden zijn soms erg ongelijk.

De omgeving en het uitzicht veranderd. We zien een aantal tuindersbedrijven. Ook daar kun je prachtige foto's schieten.

Buxus
Buxus is een geslacht uit de buxusfamilie (Buxaceae). De planten kunnen makkelijk gesnoeid worden en of zeer laag gehouden worden (in formele tuinen bijvoorbeeld), of juist hoog opgroeien en in een bijzondere vorm gesnoeid worden.

Buxus staat ook bekend onder de namen 'buksboom' en 'palmboompje'. Soms wordt de naam 'palm' gebruikt. Buxus heeft niets met palmen te maken. Buxus, vroeger ook wel 'bosseboom' aangeduid, wordt zeer vaak verkeerd behandeld.

Te vaak wordt ervan uitgegaan dat buxus, meer bepaald Buxus sempervirens, een mediterrane oorsprong heeft. Daarom wordt even vaak geloofd dat buxus van een zonnige, droge plaats houdt.

Dan lopen we richting een heel speciaal gebied in deze wandeling. Opeens wordt het glooiend en gaan we uiteindelijk 10 meter omhoog. We zijn bij de Kirkelsberg (ook wel krekelsberg genoemd). We zien een zandverstuiving, bomen met blootgewaaide worstels. We kunnen een heel eind over de omgeving uitkijken.

Wat jammer dat er geen informatie over dit gebied te vinden is op het Internet. We zijn natuurlijk benieuwd hoe dit fraaie gebied ontstaan is. Hoe het kan dat in een vlak landschap opeens een 10 meter verhoging kan zijn ontstaan.

Als iemand meer informatie heeft dan zouden we die graag ontvangen.

Het gebied is vrij klein en voor je weet ben je helemaal rond geweest. Maar het is wel het hoogtepunt van deze wandeling (letterlijk en figuurlijk).

De route gaat verder langs de Asbroekerheide.

Asbroekerheide
Nabij Roggel ligt de Asbroekerheide. Dit gebied kenmerkt zich als een oude heideontginning bebost met voornamelijk Grove den en Corsicaanse den. De structuur en de boomsoorten kenmerken de aanleg met het oog op de productie van hout.

We slingeren door mooie bossen waar we uitkijken naar reeën. Helaas komen we die niet tegen.

Nu kunnen we een stukje stevig doorlopen over een redelijk rechte weg naar het volgende pareltje in deze wandeling genaamd "de Nederpeel". Een klein maar fraai gebiedje peel.

Het gebied kan vrij drassig zijn. Ook is het maar gedeeltelijk toegankelijk. Daarom hebben we een stukje om moeten lopen langs de Neerpeelbeek. Dit stukje wat in de winter goed begaanbaar. In de zomer kan dat begroeiing anders zijn. Daarom hebben we ook een iets kortere route uitgezet die niet door de Nederpeel gaat.

De Nederpeel
De Nederpeel wordt gevormd door een langgerekt, laag gelegen complex van broekbos en populierenaanplant. De broekbosjes en natte populierenaanplant zijn verdroogd en hebben een vrij sterk verruigde ondergroei. Alleen in de laagste delen komen nog goed ontwikkelde broekbosvegetaties voor met onder andere Grote Boterbloem (Gewoon Elzenbroek). Deze soort wijst op voeding met gebufferd grondwater.

In de verruigde broekbosjes in het zijdal van de Krommepaallossing treft men daarentegen echter enkel indicatoren aan van zuurdere, nagenoeg niet gebufferde condities (bijv. Zompzegge). Dit wijst op meer stagnante milieucondities of voeding met enkel zeer lokaal grondwater.

In 2002 heeft Staatsbosbeheer het Landgoed Nederpeel-Grave gekocht. Het landgoed is gelegen in de gemeente Heythuysen ten zuidwesten van het dorp Heibloem. De totale oppervlakte is 75 hectare, waarvan 55 hectare bos. Het overige deel is voornamelijk grasland.

Door het gebied stroomt de Neerpeelbeek. Nederpeel-Grave is onderdeel van de Ecologische Hoofdstructuur en valt onder de Natuurschoonwet. Om het behoud en de verdere ontwikkeling van de natuur veilig te stellen, hebben de particulieren eigenaren gekozen voor overdracht aan Staatsbosbeheer.

Heerlijk die wisselde landschappen. Dit is een prachige gevarieerde wandeling. We gaan terug richting Heibloem.

Spaanse Bos
In de gemeente Heythuizen ten zuidwesten van het kerkdorp Heibloem ligt het Spaanse Bos. Het gebied van 28 ha, bestaat voornamelijk uit naaldbos, waarin grove den de boventoon voert. Het padenstelsel in het Spaanse bos is voor wandelaars vrij toegankelijk. Het gebied ligt in een rustige, bosrijke omgeving.

Wat verder komen we een oude Kloosterboerderij tegen. We komen een tweetal informatiebordjes tegen die uitleg geven.

Kloosterboerderij
Voormalige kloosterboerderij gebouwd omstreeks 1853 in de stijl van het Traditionalisme.

De Broeders van Liefde uit Amsterdam lieten omstreeks 1852 de landbouwkolonie Sint Aloysius bouwen bij het buurtschap Heibloem in Heythuysen. Het gehele kloostercomplex werd gebouwd naar ontwerp van Dr. P.J.H. Cuypers. Het oorspronkelijk complex omvatten kloostergebouwen met kapel en kloosterboerderij en brouwerij. Thans resteert een gedeelte van de kloosterboerderij en een brouwerijgebouw uit het einde van de 19de eeuw.

De bierbrouwerij "De Heibloem" is gebouwd in 1899 en is buiten gebruik gesteld in 1936. Het was ook een schildersvakschool en een rietvlechterij. Tijdens WO II werd het ingericht als officiershotel. Het maakte deel uit van het Kloostercomplex het Aloysiusgesticht.

De voormalige graanschuur met recht één van de twee paardenstallen, gebouwd in 1853, met een restauratie in 1979. Overblijfsel van het Aloysiusgesticht (kolonie van 280 ha van de broeders-congregatie O.L.V. van Zeven Smarten, stichters van Heibloem in 1852. Het hoofdcomplex is gesloopt in 1958. Architect was Petrus (Pierre) J.H. Cuypers (1827-1921).

In het laatste gedeelte van deze wandeling lopen we over het terrein van Widdonck. Geen fotogeniek complex. Daarom laten we een mooie sfeerfoto zien we die onderweg geschoten hebben.

De Widdonck
Bij Heibloem is het jeugdopvang De Widdonck gelegen, een accommodatie met opvanghuizen waar jeugd en jongeren kunnen worden opgevangen die meer dan alleen gewone begeleiding nodig hebben of willen hebben.

Op of nabij de plaats waar nu de jeugdopvang De Widdonck is gelegen, bevond zich aanvankelijk een groot klooster van de Broeders met de blauwe koorden. Eind jaren 1940 en begin jaren 1950 was aan dit klooster een technische school verbonden, waar vakopleidingen werden verzorgd voor timmerman, machinebankwerker, schilder, schoenmaker en bakker.

Dit klooster met de school had als naam "De Heibloem". De leerkrachten waren overwegend broeders. De leerlingen waren voor een belangrijk deel intern (kostschool) en voor een deel afkomstig uit de omliggende dorpen. De opleidingen duurden drie jaar en waren van een uitstekende kwaliteit.

Sommige interne leerlingen kwamen wel op deze school voor meer toezicht en opvoeding, doch een groot aantal van hen was juist daar geplaatst voor de goede opleiding en begeleiding. Het klooster had een groot aantal sportvelden en er werd veel gedaan aan allerlei sporten, o.a. voetbal. De leerlingen bestonden uitsluitend uit jongens. De leiding van het klooster zorgde voor veel ontspanning en begeleiding.

En net voordat we weer bij de auto zijn komen we een cafe-restaurant tegen. Op de vroege zondagochtend nog gesloten, maar na deze heerlijke wandeling kan het lekker zijn om even op het grote terras plaats te maken.

We hebben een prachtige gevarieerde wandeling achter de rug die we iedereen van harte kunnen aanbevelen.

POI's

• Asbroeker Heide N51.2769 E5.8922
  
• Bossermarten N51.2757 E5.8802
  
• Carfe-Restaurant Addiz N51.2982 E5.8950
  
• Hoorspeel N51.3059 E5.9043
  
• Jeugdopvang Widdonck N51.2965 E5.8910
  
• Kirkelsberg N51.2784 E5.9009
  
• Kloosterboerderij N51.2975 E5.8874
  
• Kruisbeeld N51.2907 E5.8926
  
• Nederpeel N51.2888 E5.8741
  
• Roggelsche Beek N51.3070 E5.8998
  
• Spaanse Bos N51.2935 E5.8821
  
• Start/finish/parkeerplaats N51.3009 E5.8956
  
• Waterbloem N51.3005 E5.9092

Geraadpleegde websites:

• http://nl.wikipedia.org/wiki/Buxus
• http://www.3ml.nl/gemist.php?id=942