Deze wandeling van 22 km is net over de grens in België. Ik ben gestart in Grote-Brogel en ben via Reppel naar Kleine-Brogel gelopen en dan terug naar de start. Het is niet een wandeling die door bossen gaat. Hoewel er af en toe stukken bij zijn waar dat wel is. Ik loop veel langs de bosranden waardoor je erg mooie weidse uitzichten hebt. De paden zijn over het algemeen goed begaanbaar.

Natuurlijk is het prettig om met goede schoenen te wandelen. Gezien de ondergrond is deze route niet geschikt voor de scootmobiel. Wel zijn er in Reppel een tweetal wandelroutes uit gezet die men met de rolstoel kan doen. Als u de route rechts om loopt komt u in het eerste gedeelte van de wandeling regelmatig wel een bankje tegen. In het tweede gedeelte zijn er bijna geen bankjes. Loopt u de wandeling linksom dan het komt u in het tweede gedeelte de bankjes tegen. Ik heb deze wandeling rechtsom gelopen.

In het centrum van Grote Brogel staat de Sint-Trudokerk. Er is ook een plaquette bij de ingang geplaatst met informatie over deze kerk.

Sint-Trudokerk
De beschermde kerktoren en de vroegere kerk zouden omstreeks het einde van de 15° eeuw zijn gebouwd, vanaf 1884 werden "kareelen" (brikken) gebakken door de mensen van Grote-Brogel om de kerk te herstellen en te vergroten. Later werd beslist om ze af te breken en een nieuwe te bouwen.

In 1897-1898 werd de huidige kerk gebouwd met behoud van de oude toren. Op 22 oktober 1898 werd de neogotische kerk plechtig ingewijd door Mgr. Doutreloux.

Op de voorgrond een monument dat herinnert aan priester P.J. Broekx

Broekx als priester
In oktober 1905 werd Broekx tot priester-leraar benoemd aan het Sint-Jozefscollege te Hasselt. Eerst was hij er surveillant en vanaf 1907 werd Broekx leraar Nederlands.

Broekx werd lid van het Leesgezelschap Hasselt dat de intellectuele, rijke en vlaamsgezinde burgers van de stad groepeerde. Hij werd er al vlug een begenadigd redenaar, vooral over sociale en maatschappelijke onderwerpen. Broekx was verder ook actief in het Davidsfonds van Hasselt en werd in 1911 lid van de Zuidnederlandse Maatschappij voor Taalkunde.

Ondertussen trok Broekx vanaf 1906 samen met Emiel Vliebergh, de juridisch adviseur van de Belgische Boerenbond, door het land als spreker en propagandist om de boeren te overtuigen van een samenwerking in een gestructureerde Boerenbond.

Broekx als voorman van de christelijke arbeidersbeweging
In 1913 werd Pieter-Jan Broekx benoemd tot algemeen bestuurder van het Secretariaat van Godsdienstige en Maatschappelijke Werken voor Limburg. Broekx ging in heel de provincie de oprichting van plaatselijke werkliedenbonden propageren en pleitte voor een samenwerking tussen deze bonden in een provinciale organisatie. Tijdens de Eerste Wereldoorlog viel de sociale beweging stil en Broekx bezon zich gedurende deze vier jaar over hoe Limburg op sociaal vlak diende te evolueren met behoud van de christelijke waarden.

Dadelijk na de oorlog gaf Broekx Ons Limburg uit, een blad dat een stand gaf van de maatschappelijke ontwikkelingen op dat moment. In 1920 richtte Broekx de Limburgse Coöperatie op die ging samenwerken met de coöperatie L'Economie die tien jaar eerder was opgericht als coöperatie van de bakkers en later ook de kruidenierswinkels omvatte. Deze winkels werden de kern van de plaatselijke werkliedenbonden. L'Economie zorgde vooral voor het commerciële aspect terwijl de Limburgse Coöperatie vooral sociaal actief was en de propaganda verzorgde.

Door de oprichting van de Limburgse Werkliedenbond in 1921 kwam een overkoepelende structuur in de provincie Limburg tot stand die Broekx beschouwde als de kern van de christelijke sociale instellingen. In juli 1921 werd het Algemeen Christelijk Werknemersverbond opgericht waarin de Limburgse Werkliedenbond opgenomen wordt. Broekx zou vanaf dan de ACW-voorman voor de provincie Limburg worden. Hij genoot de steun van de bisschop van Luik en werd datzelfde jaar tot erekanunnik benoemd.

In 1938 werd Broekx benoemd tot huisprelaat van de Paus. Lees verder op: http://nl.wikipedia.org.

Privaat
Vanachter de pc is het redelijk eenvoudig om een route uit te zetten. Het is maar goed dat wij onze wandelingen allemaal nalopen. In België kom je nog al eens regelmatig privé terrein tegen. Zo ook hier.

Het mooie van de GPS is dan weer dat we even wat uitzoomen om te kijken of we op een andere manier verder kunnen zonder al te veel extra meters te hoeven maken. Het werd een stukje om maar dat was totaal niet erg op een mooie dag als deze.

Natuurpunt Abeekvallei
Van enige afstand zag ik dit bord al staan. Altijd prettig dat je netjes geïnformeerd wordt over een gebied dat je bezoekt. Je ziet meer en meer informatieborden staan op bijzondere plaatsen.

Over dit gebied had ik niets gelezen. En dat maakt het uitzetten van wandelingen ook leuk. Het blijft een verassing van al dat we tegen komen onderweg. Op het bord staat het volgende te lezen.

In de Aabemden
zijn nog veel hooilanden bewaard. Dertig jaar geleden strekten hooilanden zich nog uit over de ganse vallei. Generaties lang werd hier twee maal per jaar gehooid.

IJsvogel
Sommige percelen werden ook oppervlakkig bevloeid via kleine grachten. In de winter werden de greppels hersteld. Het hooi diende als wintervoeder voor het vee op stal. De mest uit de stallen werd dan weer op de akkers gebracht. Eeuwenlang was het op die manier mogelijk om op arme zandgronden aan landbouw te doen.

Bloemenrijkdom
De hooilanden werden recent verlaten en beplant met populieren. Slechts op weinige plaatsen zoals hier, werden hooilanden onderhouden en bleef de bloemenrijkdom van het vroegere landschap bewaart. Hier vind je planten als knolsteenbreek die elders in Vlaanderen nagenoeg verdwenen zijn. Natuurpunt tracht de natuurrijkdom van de Abeekvallei te behouden en waar het kan terug verhogen door waardevolle percelen te ko¬pen en als natuurgebied te beheren. Hier in de Abeek ligt de nadruk op het behoud van bloemrijke hooilanden met alle daarbij horende planten en dieren. Met onze gezamenlijke inspanningen kunnen ook onze kinderen nog van dit mooie valleilandschap genieten.

Je denkt al gauw van ach gewoon een boerderij. Maar toch blijkt dit een bijzondere te zijn. Er heeft zo blijkt een school ingezeten. Nu doet het pand dienst als kampeer boerderij.

Bosmushof
Tijdens de schoolstrijd van 1878-1884 was hier de katholieke school van Reppel gevestigd.

Sinds 1830 was elke gemeente verplicht ten minste één lagere school te hebben voor onderwijs aan de arme kinderen. In 1878 besliste de regering dat elke gemeente maar één school mocht onderhouden en dat er geen vrije scholen mochten gesubsidieerd worden. De onderwijzers van de scholen moesten gediplomeerd zijn en het godsdienst onderwijs moest naschools gebeuren.

Massaal trokken de kinderen van de katholieken uit de gemeentescholen weg en volgden ergens anders onderwijs. Gedurende de schoolstrijd draaiden de ouders op voor de kosten van de vrije scholen. Om de kosten te verlichten werd de jacht op het ganse grondgebied van Reppel verpacht aan heren uit het Luikse.

Kapel van Onze Lieve vrouw van Lourdes
Dit is een mooie kapel. Ik zelf heb niet zo veel met kapellen. Toch vind ik het leuk als ik ze tegenkom. Ze zijn er in allerlei vormen en maten. Deze wandeling kom ik ook weer diverse tegen. Door de waypoints die ik er van gemaakt heb zijn ze gemakkelijk terug te vinden.

Ik ben deze kapel ook binnen geweest. Aan beide zijden zijn twee mooie glas in lood ramen. Met daarnaast een lijst waarop de betekenis van het glas in loodraam netjes wordt uitgelegd. Buiten staat ook een bordje. Hierop staat te lezen wie deze kapel heeft gebouwd.

Kapel van Onze Lieve vrouw van Lourdes(Hipekenshof)
De gedenksteen in de voorgevel vermeldt: • CH = Christiaan Huypkens
1918 = bouwjaar

Omdat hij zich had vrij geloot van legerdienst (verplichte legerdienst van 1798 tot 1898) beloofde Christiaan Huypkens een kapel te laten bouwen. Hij stierf al vorens hij zijn belofte had waargemaakt. Zijn broers Hendrik, Jozef, Matheus en Jaak hebben ze verder afgewerkt.

Even voor de pastorij loop ik langs de “watermolen”. Het is een hotel waar u ook terecht kunt voor een kop koffie of zelfs forel vissen. Er liggen verschillende vijvers. Ik ben hier een 20 jaar geleden eens geweest om op forel te vissen en de vijvers zijn er nog steeds. Dus het moet wel goed zijn.

De pastorij aan de Monshofstraat, met gracht en binnenplaats uit 1607, ooit het verblijf van norbertijnenpaters uit de abdij van postel(Mol). De zonnewijzer op de zuid gevel van het oudste gedeelte van het gebouw zou de oudste bekendste zonnewijzer in Vlaanderen kunnen zijn.

Je kunt de binnenplaats bezoeken en de kruidentuin bekijken. Er hangt een plaquette tegen de muur met de naam van de kruiden en waar men ze voor gebruikte Ook staan er diverse beelden. Daar staat een soort orgel met een pakkende tekst erbij. Het is zeker de moeite waar om deze kapel even te bezoeken.

Pastorij
Voor deze eeuwenoude poort mochten heel wat mensen staan met noden, droefenis of blijdschap sterk begaan bij de gracht zag je kwakvorsen springen. In de kerk hoorden de paters te zingen de orgelpijpen leverden een hemelse klank. Voor al die pracht zeggen de Reppelaars dank!

André Kerkhofs

Reppel wordt voor het eerst in 726 genoemd. De oude naam van Reppel is "Repla", "Rieplo" of "Replo'. Mogelijk afkomstig van het Latijnse "ripa" of "ripula" (kleine oever).

De H. Willibrordus (658-739) wordt vaak in verband gebracht met Reppel. Willibrord heeft de eerste (houten) kerk gebouwd in Reppel. Daarnaast is er een Willibrordput. In 726 is Reppel aan Willibrord geschonken door Henricus, een Frankische edele, als villa Replo: " Et Henricus mihi condonabat in villa quae vocatur Replo". Reppel wordt dus aangeduid als "villa": een grote boerderij of landhuis met veel bijgebouwen, een (landbouw)gemeenschap langs de oever van de Aa-beek. Het is niet duidelijk waar deze "villa" precies gelegen heeft; er is nooit iets van terug gevonden. Aan te nemen is dat de oorsprong van Reppel al vóór die tijd ligt want

Willibrord had de gewoonte bestaande (heidense) bronnen te "kerstenen".
Er lag al een "villa". De term "villa" wordt al door de Romeinen gebruikt voor dit soort grote boerderijen. De parochie Reppel blijft tot aan de Franse revolutie verbonden aan Echternach, waar de 'thuis'-abdij van Willibrord ligt.

Reppel
Reppel is een dorp in de Belgische provincie Limburg en een deelgemeente van Bocholt. Reppel ligt iets ten zuiden van het centrum van Bocholt. Reppel heeft een oppervlakte van 670 ha en telt 1123 inwoners (1 januari 2008). Het dorp bestaat uit een kleine kern rondom de kerk. De meeste huizen liggen als een lint langs de weg Bocholt-Peerderbaan (Reppelerweg). Er staan oude en fraaie boerderijen in de omgeving.

Rondom Reppel bevinden zich veel bossen, (voormalige) heide (bijvoorbeeld Bergerheide, Goolderheide) en landbouw/veeteelt. Door Reppel loopt de Abeek. Langs de Aabeek zijn natuurgebieden te vinden (Aabeekvallei en Monshof). In Reppel ontspringt de Reppelerbeek, die door de bossen naar Bocholt stroomt en in de Aabeek uitmondt.

Toerisme is een belangrijke vorm van inkomen. Landbouw neemt een belangrijke plaats in.

Sint-Willibrorduskerk Reppel
In 1482 werd de houten kerk door een stenen in gotische stijl vervangen. Van deze kerk zijn enkel de toren en het koor (16de eeuw, nu de doopkapel) gebleven. Beiden zijn als monument geklasseerd. De toren en het koor zijn uit mergel. De Huidige neogotische kerk (1925-1932) staat dwars op de richting van de vroegere kerk. Het oude schip van deze kerk is bij deze verbouwing verloren gegaan.

Op 4 juli 1932 werd de nieuwe kerk plechtig ingewijd door monseigneur Kerkhofs. Voor de kerk staat een beeltenis van Willibrord.

Willibrord
In 726 schenkt Henricus Hattho, een Frankisch edelman, een hoeve aan Willibrord voor bewezen diensten. In 856 schenkt diezelfde Hattho aan de abdij van Echternacht geheel zijn bezittingen "Reple": een heerlijke hoef met omliggende gebouwen, akkers. weiden, bossen, waters en waterlopen, molens, bebouwde en onbebouwde gronden, losse en vaste dingen, in- en uitgangen en de kerk, die Willibrord nog gewijd heeft, samen met 42 lijfeigenen. Willibrord is de patroonheilige van onze parochie. Aan Willibrord bijstand gevraagd bij kinderziekten en vooral kinkhoest. Op 7 november, zijn verjaardag wordt er in de kerk een kinderzegening gehouden.

Wat verder opvalt, is de duidelijke aangegeven invalide parkeerplaats. Verder kunt u vanaf de kerk ook een uitgezette wandeling volgen. Er zijn er vier variërend in de lengte van 3 km tot 7,2 km. Twee van de vier routes zijn geschikt om met de rolstoel te doen. En dat is dan weer mooi. Zo kan een ieder genieten van de mooie omgeving waar ik nu gewandeld heb.

Na Reppel achter me gelaten te hebben passeer ik ook nog het vliegveld Kleine-Brogel.

Het is zondag en dus geen lawaai van straaljagers. Wel worden er patrouilles gereden. Als je langs het “veld” loopt kan je dus een busje tegenkomen.

Fijn er komt een bankje in zicht. Het is nog steeds mooi weer en ik besluit hoewel ik nog een kleine kilometer te gaan heb om even van het zonnetje te genieten.

Waarom dan deze foto?. Wel het zit hem in de wijze waar de borden geplaatst zijn. Ik zou ze aan de zijkant hebben geplaatst zodat het geheel wat beter tot zijn recht kan komen. Maar ja wie ben ik. Ik loop hier op een zondag een wandeling te maken met prima omstandigheden. Na tien minuten zonvitaminen geabsorbeerd te hebben loop ik richting de start van deze wandeling. In het laatste gedeelte kom ik dan ook nog de nodige informatie tegen.

Beheersovereenkomst
Een afspraak tussen de overheid en de beheerders van het landschap noemt men een beheersovereenkomst. Deze poel wordt door zo'n beheersovereenkomst met de stad Peer, onderhouden door de plaatselijke Landelijke Gilde en Bedrijfsgilde. De landbouwers zorgen voor het kappen van het hout, het maaien en afvoeren van het gras en de jaarlijkse aanleg van een klein vlasveldje, waarbij schoolkinderen actief mogen deelnemen.

Aan de toevallige voorbijganger -fietser of wandelaar willen we laten zien welk nut deze poel vroeger had bij het roten van het vlas (zie ook het andere infobord) en hoe belangrijk het is om een waardevol landschapselement mooi en verzorgd te houden. Net zoals struiken, houtkanten en bomenrijen zijn vlasroten kleine landschapselementen. Zij maken een onderdeel uit van het landschap. Daarom worden ze onderhouden door de landbouwers. Zo krijgen we een landbouwstreek met een hoge belevingswaarde. De fietsers en wandelaars die' de streek verkennen zullen merken dat de land¬bouw er dus niet alleen is om voldoende en gezond voedsel voort te brengen, maar ook om te zorgen voor een aangename omgeving!

De warmbeek
Dit riviertje blijkt met de bekende Tongelreep een relatie te hebben. Daar sta je dus niet meteen bij stil als je een wandeling aan het maken bent. En dat is dan weer een leuk bij het maken van een verslag ga je meer zoeken om informatie te vinden die interessant is om te vermelden.

De Tongelreep ontspringt als Jongemansbeek of Vrenenbeek ten zuidwesten van Erpekom. Hij stroomt vervolgens naar het noorden langs Grote-Brogel en Kaulille, waar hij ook Kleine Broekbeek heet. Ten zuiden van Sint-Huibrechts-Lille komt de Dorperloop erin uit, waarna hij verder gaat als Warmbeek, wordt onderdoor het Kempens Kanaal geleid en doorstroomt een wateringgebied. Een parallel gegraven beek drijft de Grevenbroekmolen aan. De Beverbeekloop voegt zich bij de stroom en ter hoogte van de Achelse Kluis ook de Haagbroekerloop. Vervolgens stroomt de beek als Tongelreep Nederland binnen. Ze was hier gekanaliseerd maar, nadat de monniken de grond van hun landbouwbedrijf aan Staatsbosbeheer hebben verkocht, kreeg de beek weer een meer natuurlijk verloop.

Nu stroomt de beek ten westen van het Leenderbos en langs Valkenswaard. Hier voedt ze tal van visvijvers. Via Aalst bereikt de Tongelreep het gebied Genneper Parken om dan bij het Stadswandelpark van Eindhoven in de Dommel uit te komen. Zie ook http://nl.wikipedia.org.

Net voor ik Grote-Brogel binnen loop zie ik nog een bord staan met informatie over het vee dat hier graast. Uiteraard onthoud ik u de informatie niet.

Vlees Vee
Het vee dat gehouden wordt voor de productie van vlees is niet zo groot in aantal. Men herkent ze aan de volle, ronde lichaamsbouw. Hierdoor kan men ze goed onderscheiden van de veel slankere melkkoe.

Er zijn verschillende rassen in het vlees-vee. Het bekendste is het Belgische Wit Blauwe. Hiervan is zoals de naam zegt- het haarkleed wit tot grijsblauw. Deze runderen geven een zeer goede vleesproductie van extra kwaliteit. Andere bekende vleesrassen zijn de Franse Blonde d'aquitaine en Limousin. De meeste koeien van bij ons worden bevrucht door middel van kunstmatige inseminatie (K.I.). Hiervoor kan men zelfs zaad van stieren van ver over zee bestellen, bijvoorbeeld van een stier die sterke poten heeft, een betere lichaamsbouw of eentje die gemakkelijker laat kalven (minder geboorterisi-co's). Dit noemt men selectie.

De kwaliteit van het vlees wordt heel streng gecontroleerd, men spreekt hier van ketenbewaking. Dit wil zeggen dat de hele keten van het productieproces intens bewaakt wordt. "Van riek tot vork" zegt men ook wel eens. Ook werkt men met een nieuw en waterdicht identificatiesysteem, "Sanitel" genoemd. Zo kan men van elk stukje vlees bij de slager zeggen van welke producent het komt. De klant verwacht trouwens een eerlijk product voor een eerlijke prijs.

Sint-Corneliuskapel
Deze kapel speelde een belangrijke rol in het gemeenschapsleven, specifiek voor het centrum van Grote-Brogel. De kapel werd in 1935 door de buurtbewoners gebouwd ter vervanging van een lemen kapel. Zij werd toegewijd aan Sint-Cornelius. Een Heilig-Hartbeeld bekroont de kapel. Er is een duidelijke link met de Sint-Trudokerk waar een altaar gewijd is aan Sint-Cornelius. Deze heilige werd aanbeden als dank bij de genezing van de stuipen bij kinderen.

De kapel was ook een stopplaats tijdens de jaarlijkse Sacramentsprocessie die tot midden jaren 1990 in juni haar rondgang had door de straten van het centrum. Bij de Sint-Corneliusprocessie neemt de kapel een centrale plaats in. Deze processie vindt nog ieder jaar plaats in de maand september met Grote-Brogel kermis.

De GPS geeft aan dat ik weer bijna bij de start ben. De tripteller staat op 22 km en dat is een mooie afstand voor vandaag. Er waren wat extra meters onderweg vanwege wat omlopen waar ik niet op gerekend had. En dan kom weer een kapel tegen. Deze kapel staat in Grote-Brogel. Het doet wel een beetje mysterieus aan. Maar als de boom op achtergrond in zijn bladeren staat zal het gelijk een ander aanzien hebben.

Geraadpleegde websites:

• nl.wikipedia.org/wiki/Tongelreep_(rivier)
• nl.wikipedia.org/wiki/Pieter-Jan_Broekx

POI’s

• Start / Finish N51 09.201 E5 30.362
• Abeek N51 09.231 E5 33.705
• Airport Brogel N51 10.635 E5 29.456
• Alternatieve start N51 09.248 E5 33.54
• Bosmushof N51 09.331 E5 33.107
• Hoeveweelde N51 09.613 E5 29.420
• Kapel N51 09.245 E5 33.236
• Kapel 2 N51 09.252 E5 33.555
• Kapel 3 N51 09.289 E5 30.348
• Kerk Gr_Brogel N51 09.183 E5 30.323
• Natuurpunt N51 08.975 E5 32.267
• Pastorij N51 09.225 E5 33.350
• Verboden N51 08.960 E5 31.940
• Vleesvee N51 09.520 E5 29.813
• Vogelhut N51 09.414 E5 32.588
• Warmbeek N51 09.527 E5 29.741
• Willibrord N51 09.267 E5 33.694