Onderweg naar de wandeling door het Nuenens Broek reden we (op de fiets natuurlijk, daar had Brabants Landschap ook om gevraagd) langs een woonboulevaard. Daar was het lekker druk. Zo druk dat er zelfs verkeersregelaars nodig waren.

Hoeveel mensen zouden de wandelingen van Brabants Landschap wel niet trekken? Het was best druk, maar niet té. Er waren voldoende gidsen zodat er groepen van maximaal 11 mensen konden worden gevormd. Daardoor kon je goed horen wat de gids (van het IVN) over het gebied te vertellen had.

Wat schrijft Brabants Landschap in de folder "Brabant in de Ban van buiten":

Nuenens Broek
Het Nuenens Broek ligt in het stroomgebied van de Dommel. De aanwezigheid van een kleidek en/of leemlaag zorgt ervoor dat het grondwater wordt vastgehouden. Dit verklaart waarom het Nuenens Broek (zeer) nat is. De ondergrond is ook kalkrijk.

De broekgebieden van Nuenen worden gekenmerkt door een grote afwisseling tussen vochtige graslanden, struwelen, bosjes en houtwallen. Kenmerkend is de karakteristieke voorjaarsflora met soorten als bosanemoon, speenkruid en gewoon nagelkruid. Een aantal schraalgraslanden, verspreid binnen het gebied, zijn van grote botanische waarde. Enkele voorkomende plantensoorten zijn: echte koekoeksbloem, kruipend zenegroen,tweerijige zegge, en dotter. Door het kleinschalige karakter en de gevarieerde loofbossen komt in het gebied een groot aantal vogelsoorten voor. Waaronder grote en kleine bonte specht, wielewaal, boomklever, bosuil en steenuil. Gezien de natte terreinomstandigheden bevelen wij het dragen van laarzen aan!

Op de website van Brabants Landschap staat nog een korte aanvulling:

De verspreide bezittingen liggen in een voormalige overstromingsvlakte van de Dommel. Het landschap is kleinschalig, opgebouwd uit populierenopstanden, natte graslanden, knotwilgen(rijen), elzensingels, ruigtes en enkele hoge akkers. De kruidlaag van de bossen is rijk met de voorjaarsbloeiers speenkruid, bosanemoon, grote keverorchis, eenbes, veel zeggensoorten (onder andere paardenhaarzegge), boskortsteel en welriekende agrimonie. Plaatselijk ligt zelfs nat schraalland met kleine valeriaan. Ten bate van bont dikkopje en kleine ijsvogelvlinder worden jaarlijks de bospaden gemaaid.

We hadden geluk dat het gebied niet al te nat was. Het had de laatste tijd nauwelijks geregend. De laarzen konden thuis blijven. Een aantal paden waren wel wat modderig, maar de boomstammen die op het pad lagen zorgde ervoor dat iedereen zonder veel moeite de route kon lopen.

 

In het begin van de route heb je een mooi uitzicht over het Nuenens Broek, daarna gaat de route langs een sloot, vervolgens door een broekbos, daarna weer langs een aantal sloten. Het gedeelte door het broekbos is modderig. Volgens de gids is het zomers moeilijk om hier te lopen. De begroeing, voornamelijk braamstruiken, zorgen ervoor dat de paden snel overgroeid worden. De beste tijd voor een wandeling is de herfst/winter/lente.

We kwamen onderweg langs een kleine beek. Volgens onze gids was dit de Hooidonkse Beek. Daarvan stond de volgende informatie in Wikipedia:

Hooidonkse Beek
De Hooidonkse Beek is een zijbeek van de Dommel. Zij begint bij Mierlo als Luchense Wetering, loopt door Nuenen en mondt bij Nederwetten in de Dommel uit. Delen van de beek worden op oude kaarten Prinsche Wetering, Papenvoortsche Loop en Lissenvensche Loop genoemd.

Hoewel de Hooidonkse beek rechtgetrokken is, maakt ze hier en daar toch een schilderachtige indruk, bijvoorbeeld bij het Nuenens Broek en Lissevoort. Ze komt uit in de Dommel bij de Hooidonkse watermolen te Nederwetten.