Door de mooie bossen liggen lange rechte lanen. Opvallend is dat er zoveel grind op de paden ligt. We zullen daar aan het einde van de wandeling nogmaals aan herinnerd worden, als we de stilte verstoren.

We komen op de lange rechte weg uit, de Hooibaan, een al uit de Middeleeuwen stammende verbindingsweg over de kale hei.

Onder het tunneltje door - de 13 km-wandeling gaat hier rechtdoor en de 16 km-wandeling gaat langs een mooi ven volgt de strakke lijnen van de paden tot aan de houten uitkijktoren. Met een weids beeld over de aspergevelden.

Via een kronkelig pad komt men op de parkeerplaats aan de spoorwegovergang. Hier begint de 16 km wandeling. Die gaat het spoor over, blijft op het rechte pad tot we naar links aansluiten bij de 13 km-route. - Die route gaat door een eikenbos, waar vroeger veel hout gekapt is. Gemeenschappelijk hout van de gemeijnt.

Grind
150 000 jaar geleden stroomde hier de Maas en de Rijn als een woeste rivier en voerde dit grind aan. Op sommige plaatsen in dit park is daar tijdens de IJstijden weer stuifzand en löss op afgezet, hetgeen dan ook weer uitgespoeld is door de terrasstructuur: het grind komt aan de oppervlakte.

Dikke lagen grind en daarboven weer lagen scherp rivierzand zijn in de omgeving van Roermond gedolven als bouwmateriaal, waaruit de Maasplassen zijn ontstaan. Datzelfde afgezette grind is ook afgegraven bij Valkenswaard, waardoor rond het grindgat nu de Kempervennen zijn opgebouwd.

Met een kromme redenering dient het grind uiteindelijk dus het vermaak van ons wandelaars.

Stuthout en hakhout
In de jaren '30 van vorige eeuw zijn ten zuidwesten van de spoorlijn de dennenbossen aangeplant om te dienen als stuthout in de mijnen. We zien dat veel in Nederland. Waarom de grove den? Door dicht op elkaar te planten groeit de den recht omhoog en krijgt zo een lange rechte stam.

Maar in de mijn spreekt een ander aspect mee. Onder de, of te, zware druk knapt dennenhout niet, maar gaat kraken. Krakend hout in de mijngang betekent dus 'Instortingsgevaar!' en dus 'wegwezen hier'.

De 13km-route blijft aan de andere kant van het spoor, en daar zien we, vooral bij de houten blokhut, veel eiken hakhout. Vroeger, in de Middeleeuwen, werd dit eikenhout gebruikt als bouwmateriaal en brandhout. Omdat het gemeenschappelijk bezit was noemde men dit de gemeynt, of de mein. Vandaar de Meinweg.

Er werd dus veel gekapt en gehakt. De eiken kregen daardoor niet de kans om zich tot volwaardige bomen op stam te ontwikkelen, maar, door onder bij de stam met vele takken uit te schieten, tot een verwilderde eik. De oorspronkelijke boom onder de grond is dikwijls zeer, zeer oud.

Dwars over het heideveld. We steken de verharde weg over, die zou je de Mijnweg - de weg naar de Beatrixmijn - kunnen noemen, tot bij de Rolvennen.

We gaan door het hek naar het mooiste deel van de wandeling. Fietsers mogen hier niet komen, vanwege de adders. We passeren de vennen, even kijken, en verder langs de hellingen rechts en het rivierdal - tevens grens - links.

Heide
Dan steken we een heideveld over via een pad met helderwit zand. De percelen in dit gebiedje zijn rechthoekig verdeeld en gebruikt voor het plaggen van de heide voor in de potstal.

Maar ook voor het hoogveen af te graven en dat als brandstof te gebruiken.

Op vele plaatsen zien we de zwarte mestkever, soms helemaal ingegraven, soms in groepjes, soms hulpeloos kwetsbaar met de pootjes omhoog - een beetje zand aan de zijkant opschuiven en hij rolt weer terug - en soms genietend in de paardenmoppen.

Adders
We komen bij een hek, waar aangegeven is dat fietsers verderop niet toegelaten worden. En we hebben zelf gezien waarom. Als de zon schijnt wordt het pad lekker verwarmd en zal de koudbloedige adder op dat pad gaan liggen om die warmte te koesteren.

Fietsers zien dit, zeker op de kronkelige paden te laat. En dan is dat jammer van de toch al schaars voorkomende en in aantal afnemende adder.

Tijdens een vorige wandeling hebben we hier een adder kunnen verrassen en op de foto kunnen zetten. Dit keer helaas niet.

Adembenemende schoonheid
Meteen na het hek kijken we links even bij het Rolven. Op de steiger of het bankje kun je eindeloos genieten van de schoonheid van de natuur.

Maar het wordt nog mooier, als we het kronkelige pad vervolgen en over de bloeiende hei en langs de natte vennen met rechts de steeds hoger wordende terraskant 15 tot 20m hoog en links het soms diepe dal van de Boschbeek.

Aan de overkant van de beek is Duits grondgebied. We passeren varens, groen struweel, bloeiende heide, vennen, hellingbos, spiegelglad water en stilte. Stil. Absoluut stil....

Aan het einde, even omhoog, worden we beloond met een ven vol prachtige waterlelies; we genieten op een bijzonder bankje. Het Elfenmeer.

Dit is onze picknickplaats. Daarna gaan we links verder achter enkele mooie vennen, met links het hoge terras, waar ooit de Beatrixmijn was. Na de verharde weg, waar ook een schuilhut staat, door het bos over de rechte lanen tot achter het klooster.

We passeren nog een kerkhof en sluiten de wandeling af met een steile afdaling en over het spoor. We rusten nog even uit op het terras.

Elfenmeer
Het Elfenmeer is geen natuurlijk ven, maar meer een klotput of turfven, waar vroeger het hoogveen is afgegraven. De turf gebruikte men als brandstof. We zullen dat verderop ook nog zien bij de langgerekte vennen.

Beatrixmijn
Diep onder de grond zit steenkool. Men heeft dat kunnen vaststellen met proefboringen, waarmee men al in 1900 begonnen was. Afhankelijk van de ondergrondse breuklijnen zitten de kolen dieper of minder diep.

En hier op deze horst van de Centrale Slenk - verder naar het noorden de Peelhorst geheten - was het de moeite om de steenkool naar boven te halen. Pas in 1954 is men begonnen met de bouw van schachten, maar nog voordat men steenkool gedolven heeft wordt de staatsmijn na acht jaar alweer gesloten. Nederland had de aardgasbel in Slochteren, Groningen, ontdekt.

Na de sluiting werd het terrein gebruikt door AFCENT, die er nu nog steeds enkele antennes heeft staan. Overigens liggen in Nederland de grootste steenkoolreserves onder de Achterhoek, dat terzijde.

Maharishi Open Universiteit
In 1904 hebben de Franciscanen een immens klooster gebouwd, net over de grens, omdat de Kulturkampf van Von Bismarck veel kloosterlingen uit het koninkrijk Pruisen verdreef. Naast klooster was het ook een jongensinternaat voor ruim 200 leerlingen uit de gewone en middenklasse.

St.Ludwig was geheel selfsupporting, tot zelfs water en elektriciteit toe. In de oorlog verbleef er de Waffen-SS en waren er geen leerlingen. Vanaf de jaren '50 werden weer leerlingen toegelaten. In 1976 hebben de Franciscanen St.Ludwig verlaten. Daarna heeft de Nederlandse staat het opgekocht voor de opleiding van ME-brigades. We lopen even langs het kerkhof achter het kapelletje en zien er toch wel erg veel jonge jongens....

Sinds 1990 woont hier de Maharishi Mahesh Yogi, waar ook de Beatles, toen nog in India, en de Beach Boys in de leer geweest zijn. Van hieruit coördineert hij de wereldwijde activiteiten. Helaas heeft de Maharishi weinig oog voor het volgen van de hier geldende regels voor bouwen en behoud van het klooster.

In en rond het voormalige Franciscaner klooster is nu de organisatie voor Transcedente Meditatie - met ruim 5 miljoen mediterenden over de hele wereld - gevestigd.

Oprichter Maharishi Mahesh Yogi geeft van hieruit al 8 jaar wekelijks met de tele-universiteit aan meer dan 11.000 studenten uit ruim 120 landen en in 21 talen via 8 satellieten colleges in business management, Vedische gezondheidsleer, landbouw, architectuur en Vedische astrologie.

Zowel TM-mediterenden, als niet-mediterenden wordt geleerd om de aangeboren intelligentie ten volle te benutten, door de hersens optimaal te gebruiken via ontspannen cursussen volgens natuurlijke leermethoden.

Van daaruit keren we terug naar de parkeerplaats, eens een rangeerstation met 12 sporen. In 1973 werd het station gesloten. Van de meer dan 20 gebouwen zijn er nog slechts enkele over. Na een lange, maar boeiende tocht.... Even op het stationnetje uitblazen.

Startpunt: 

• 1800 74° N51 09.627 E6 06.037
• 1801 345° N51 09.132 E6 09.271
• 1802 74° N51 09.627 E6 06.037
• 1803 74° N51 09.627 E6 06.037

POI's

•  Terrassenlandschap N51 09.253 E6 08.169
• IJzeren Rijn. N51 09.077 E6 08.798
• Grind. N51 09.476 E6 07.144   /  N51 09.816 E6 08.474
• Stuthout en hakhout. N51 09.892 E6 06.611
• Heide. N51 10.228 E6 06.645
• Adders. N51 10.377 E6 06.583
• Adembenemende schoonheid. N51 10.841 E6 07.372
• Elfenmeer. N51 10.839 E6 07.684
• Beatrixmijn. N51 10.884 E6 08.568
• Maharishi Open Universiteit. N51 09.383 E6 09.212