In "the personal tour guide" staat te lezen:
Visby is een typische Hansestad uit de dertiende en veertiende eeuwen met de beste bewaarde stadsmuur van Noordelijk Europa, een netwerk van dertiende eeuwse straten, en vele goed onderhouden middeleeuwse gebouwen.

De katholieke kerk ruïnes delen de ruimte met pakhuizen en recentere stenen- en houten huizen. De stad wordt gekenmerkt door zijn nabijheid aan het water, de middeleeuwse stadslay-out, de indrukwekkende stadsmuur en door vele grote ruïnes in het centrale deel van de stad. Er zijn ook vele huizen uit de achttiende en negentiende eeuw.

Ongeveer 23.000 mensen leven momenteel in Visby, waarvan bijna 3.000 binnen de stadsmuur. Hansestad Visby, werd toegevoegd aan de wereld erfgoed lijst van Unesco.

Volgens Unesco: "Visby is een opmerkelijk voorbeeld van een Noordelijke Europese ommuurde Hansestad die op een unieke manier zijn vorm en zijn uiterst waardevolle gebouwen heeft bewaard. Het hele gedeelte binnen de stadsmuren en het omringende park zijn nu beschermd gebied.

Lopend door Visby kom je veel oude gebouwen tegen. De meeste zijn voorzien van een informatiebordje in het Zweeds, English of Duits. Interessant als je precies wilt weten waar je naar loopt te kijken. Al die bordjes zijn op de foto gezet en daarna vertaald naar het Nederlands.

Alle belangrijke punten kunt u ook terug vinden in de track informatie of in het Google maps kaartje.

DE JONGE VROUW TOREN
Noordelijk van de Kruit toren (Powder tower) had de zeemuur oorspronkelijk geen torens. De stadsmuur was gebouwd op een slechte fundering.

Om de muur steviger te maken en om een betere afweer te garanderen zijn er op deze plaats 2 torens geplaatst. Met mooie namen, namelijk de kurk fles en de jonge vrouw toren. (Bung Bottle tower/ maiden tower).

In de 19-eeuw ontstonden een aantal verhalen rond de dochter of Nils Guldsmed. Zij zou Visby verraden hebben aan de Deense koning Valdemar Atterdag. Als straf werd ze levend in de jonge vrouw toren ingemetseld. Het is echte meer waarschijnlijk dat de naam van deze toren afgeleid is van een oude volume maat, de vrouw (maid). Een vrouw was ongeveer 8,2 cl.

De toren is in de 19-eeuw aan de binnenkant ongeveer 2 meter opgehoogd.

DE NOORDELIJKE MUUR
Deze noordelijk muur, ook wel de landmuur genoemd is gebouwd in de 13- eeuw. De hoogte van deze muur is op het hoogste punt ongeveer 5,5 meter. Je kunt nog steeds de vernielingen zien van vroegere oorlogen. Vanaf deze muur verdedigden de inwoners van Visby zich tegen de vijanden. In de loop van de eeuwen werd deze muur ongeveer 2,5 meter opgehoogd. Het kreeg een rechte bovenkant met een borstwering van hout. Vanaf deze borstwering konden de boogschieters hun pijlen op de vijand richten. In deze muur kwamen 29 torens, Zes van deze torens hadden poorten.

Op het noordelijkste punt van de zee muur, waar het de land muur ontmoet, werd de kust afgesneden door een vleugelmuur. De hoektoren met de mooie naam zilveren pet (Silver Cap) is de nieuwste toren in de muur. Het kan door de Teuten Orde tijdens hun bezetting van Gotland tussen 1398 en 1408 gebouwd zijn. De naam Zilveren pet zinspeelt op het glanzend dakwerk, waarschijnlijk van loodblad. Omhoog op de buitenkant kunnen de overblijfselen van stralen worden gezien die eens een verschansing voor schutters vormden.

De noord muur, het noordelijke deel van de land muur, bestaat uit 360-meter tussen de zilveren pet en de Poort van de noord muur. In deze muur bevinden zich vijf muurtorens. Er is ook hier een kleine zadeltoren. Het metselwerk draagt sporen van twee vroegere stenen gebouwen.

DE SNACKGARD POORT, VESTINGWERKEN
Dit is de noordelijkste van de zes poorttorens in de stad muur. Het word ook de Poort van het Westen of Oude Poort genoemd. Op de buitenkant was een valpoort, maar deze bestaat nu niet meer. In de 13de eeuw verving deze toren een vroegere dubbele toren. De oostelijke poort werd een nieuwe toegang tot de stad.

De met water gevulde grachten hebben gedeeltelijk de grond weggespoeld. De fortificaties kwamen tot stand door stenen uit de muur te hakken. De fortificaties werden aangebracht over de hele lengte van de land muur en waren een essentieel onderdeel van de verdedigingscapaciteit. De kanten werden gedeeltelijk versterkt met metselwerk. De fortificaties werden ook gebruikt voor het weiden.

De BREUK van LÜBECK
De breuk in de muur is al lang bekend als de Breuk van Lübeck. Volgens een populaire traditie werd de muur gescheurd tijdens een aanval door Lübeck in 1525, maar het kan ook eenvoudig ingestort zijn.

De stad muur werd waarschijnlijk al verzwakt tijdens de Middeneeuwen door externe krachten - verwoestende branden in de stad, de slechte funderingen of de vijandige aanvallen. Sommige delen van de muur werden blijkbaar gebouwd in een grote haast.

DE OUDSTE ZADELTOREN
de architecturale geschiedenis van de stad muur blijft onduidelijk. Het werd gebouwd en verschilende keren versterkt in verscheidene verschillende stadia, hoofdzakelijk tijdens de 13de eeuw. Geen vaste data zijn bekend. Historisch onderzoek van de bestaande houtstructuren geeft enige aanwijzingen.

De oudste stadsmuur had slechts enkele toegangen en een paar muurtorens. Later werd de stadsmuur opgehoogd, en werden de meeste muurtorens en de 22 zadeltorens - negen van hen nog bestaand - toegevoegd. Dit is oudste en ook kleinste van de zadeltorens. Het kan een houten bovenbouw gehad hebben. De torens werden verbonden door een muurgang aan de binnenkant.

DE POORT VAN ST. GEORGE - HET ZIEKENHUIS
Deze poort werd gebouwd om toegang tot het ziekenhuis St. George`s te geven. De ruïnes van een grote kerk bestaan nog altijd, evenals ruïnes van vele huis onder het straat niveau. In de 13de eeuw was dit ziekenhuis waarschijnlijk de grootste van zijn soort in noordelijk Europa, geschikt om een groot aantal patiënten evenals reizigers te huisvesten. De meesten reizigers kwamen uit het Baltische gebied.

De steenbrug buiten de St. George`s Poort is een wederopbouw op middeleeuwse funderingen, daterend van 1901, Gelijkaardige bruggen bestaan nog bij de oostelijke en zuidelijke poort. Er is puin aan beide kanten van de poort. De instorting aan de oostelijke kant dateren van 1822, en die ten westen van de poort van 1847.

DE NOORD POORT EN DE OOST MUUR
Dit is één van de drie belangrijke stadspoorten aan de landkant. Aan de kanten van de passage kunnen de houten gevoerde contactdozen voor de staven die gebruikten om de poorten gesloten te houden nog worden gezien.

De huidige poorttoren met zijn valpoort dateert van de tweede helft van de 13de eeuw. Wegens het verkeer is het grondniveau van de passage verminderd tot onder het middeleeuwse nivo.

De verdedigingswerken werden vroeger gevonden buiten de toren evenals bij de oost- en zuidpoort. Tot 1810 was de poort voorzien van zware houten deuren, noodzakelijk voor de inzameling van tol. De middeleeuwse pijlspleten werden omgezet in grote kanonhavens tijdens de 18de eeuw. De land muur tussen de noord poort en de zuid poort wordt vandaag de dag de oost muur genoemd. De muur is hier ongeveer 1.300 meter lang en opmerkelijk goed bewaard.

VERHEVEN LISA
De muurtoren onmiddellijk ten westen van de noord poort is één van de hoogste torens, toenemend tot een hoogte van 26 meter aan de land kant over het hellende terrein. De naam verheven Lisa kan middeleeuws zijn.

Het metselwerk tussen deze toren en de noordelijke toren is redelijk intact. Het middeleeuwse steenhuis ingebouwd in de muur is gebouwd rond de Middenleeftijden. De volledige muur is gepleisterd en waarschijnlijk wit geverft, zodat de aanvallers geen structurele zwakheden zoals dit ingebouwde huis zouden kunnen zien.

HET HUIS VAN DE MUNT
De oost poort van de noord muur is een toren die lang geleden instortte. Het was oorspronkelijk een huis. Gebouwd bij een hoek aan de muur en zelfs gedeeltelijk buiten de muur, verwierf het gebouw een nieuwe functie als toren toen de stadmuur werd gebouwd. De zijmuren en geveltoppen werden hoger gemaakt. Oorspronkelijk was het een pakhuis.

Er is geen historisch bewijsmateriaal om de naam Huis van de Munt te rechtvaardigen, maar een middeleeuwse munt kan hier gevestigd te zijn.

Langs de muur werden oude torens van een vroegere muur gevonden tijdens de eeuwwisseling (20-eeuw). Honderd meter buiten de stadsmuur kan de steengroeven worden gezien waaruit de stenen werden gewonnen voor de bouw van de muur en andere bouwactiviteiten in de middeleeuwen.

CAPONIERES
Op de bogen aan de buitenkant van oost muur kunt u 2 defensiewerken zien die bekend als caponieres, gebouwd in de 16e eeuw.

De noordelijke wordt sinds het begin van de 18de eeuw het Botervlootje genoemd, terwijl zuidelijke de Spaarpot wordt genoemd. Zij dienden om de muur tegen flankaanvallen met vuurwapens te verdedigen, bv. tegen de artillerie die in Scandinavië werd gebruikt. Hierdoor werden de caponieres hoger gemaakt.

Twee etages, met kanonhavens, werden geconstrueerd bovenop een lage kelder. Bij de bovenkant was er waarschijnlijk een open kanondek. De Spaarpot grenst aan één van de muurtorens die een moderne poort heeft.

Vanaf 1830 werd het land buiten de muur gebruikt door de Vereniging van Scherpschutters en Jagers van Visby. De muren van beide caponieres werden gebruikt als doelpraktijk, vandaar de schade aan het metselwerk.

DE DALMAN TOREN
Deze toren werd gebouwd over een originele toegang in de oudste muur, nog zichtbaar in de toegangsboog. De toegang tot het hogere deel van de toren werd verkregen door deuren op de tweede etage van het metselwerk, van de schuttergalerij.

Deze etage heeft een open haard, zodat de schildwachten het hele jaar dienst konden draaien. De bouwhoogte van 17-meter diende ook als navigatieteken voor de middeleeuwse haven, samen met de toren van de Kerk van St. Mary.

Bij de valpoort is een plaats in de muur dat het standbeeld van een heilige kan hebben bevat. Zoals de meeste andere torens, kan ook deze toren een muur van hout hebben gehad aan de stadskant tijdens de Middeneeuwen. Het was in 1784 in gebruik als graanschuur. Het wordt genoemd naar een vroegere afgevaardigde van de provincie, gouverneur L. R. Dalman.

DE TOREN VAN HET ZADEL MET DE STEUN VAN HET GIETIJZER
Van de originele 22 zadeltorens van de landmuur zijn er negen bewaard gebleven. Tijdens 1860 ontdekte men dat twee aangrenzende zadeltorens op het punt van instorting stonden, waarna Professor F. W. Scholander deze elegante, speciaal gepaste gietijzersteunen ontwierp. Deze technische oplossing, die erg goed werkte, werd niet erg gewaardeerd door de plaatselijke oppositie. Het bezwaar was dat gietijzer niet tijdens de Middenleeftijden werd gebruikt.

Maar de gietijzeren steunen zorgen er wel voor dat de muur op deze plaats behouden bleef. Op het zelfde moment werden andere punten van de muur ook gesteund. De muur was als in 1805 aangewezen als monument. Hierdoor werd voorkomen dat er meer vernielingen zouden plaatsvinden. Sinds 1860 is er regelmatig onderhoud aan de muur geweest. Dit werk is gefinancierd door speciale overheidstoelagen, maar het regelmatige onderhoud is altijd afhankelijk van privé schenkingen geweest.

DE OOSTELIJKE POORT
De oostelijke poort is één van de drie belangrijke poorten in de land muur, Het werd waarschijnlijk gebouwd in de tweede helft van de 13de eeuw. De toren was oorspronkelijk hoger.

De doorgang tot de stad werd gesloten met grote houten deuren, die in 1873 werden ontmanteld en nu in de binnenplaats van provinciemuseum Gotlands Fornsal worden gehouden.

Binnen de doorgang kan in de boog een houten contactdoos voor staven in het metselwerk gezien worden. Het grondniveau binnen en buiten de doorgang is waarschijnlijk de laatste jaren hoger geworden.

De ruimte op de eerste verdieping heeft een originele open haard. De praktijk van het vlaggen in de toren werd geïntroduceerd in 1829. De gebouwen buiten de toren dateren van ongeveer 1860.

DE MOLEN TOREN
De molen toren met zijn halfronde vorm, is een unieke punt in de muur. Deze vorm is komt ook regelmatig terug in andere middeleeuwse stadsmuren. De toren had eens torentjes. Samen met een 25 meter lange sectie van de muur aan het zuiden, behoort het tot een recentere bouwperiode en vulde een breuk in vroegste muur. De toren heeft een middeleeuwse open haard en, in de muur een toilet. De schacht daarvan kan aan de buitenkant worden gezien.

De toren kreeg zijn naam van de handmolen stenen die hier in de 18de eeuw werden gebruikt. De hiaat in de muur aan het zuiden van de toren, genoemd de Poort van de School, dateert van de periode tussen 1892 en 1913 en is verbonden aan School Solberga, die op dat ogenblik nieuw was.

DE WERKEN VAN DE TEER
Gebouwd in de oostelijke muur is een stenen huis die even oud is als de muur zelf. Het werd waarschijnlijk gebouwd in de 13de eeuw. Meer onlangs werd het "huis van de Teer" genoemd.

Men bouwden vanaf de 13 eeuw ruim 1000 stenen huizen in Visby. Dit huis staat het verst van het centrum van de stad af.. Het is een huis met normale afmetingen. Uit de onderste verdiepingen, die nog zijn overgebleven, kan worden opgemaakt dat het als woonhuis gebruikt is.

In de 19de eeuw diende het ook voor het maken van teer. De teer werd voor het impregneren van touwwerk gebruikt dat bij de kabelbrug bij Sodra Murgatan. Het huidige kalksteendak is niet verenigbaar met middeleeuwse traditie.

DE TOREN EN POORT VAN DE KEIZER
De Toren van de Keizer is blijkbaar de oudste muurtoren van de stadsmuur. Het had een dubbelrol als defensietoren en pakhuis. In tegenstelling tot de meeste andere torens, heeft het ook een metselwerkmuur aan de stadskant.

De Toren van de Keizer was oorspronkelijk hoger, met een dak en minstens vijf etages en gedeeltelijk voorzien van dwarsgewelven. Het heeft geen pijlspleten maar er zijn vensteropeningen. Tussen het eind van de 17de eeuw en 1850 werd de toren gebruikt als gevangenis. Zijn deuren dateren van die periode. Het doorgang in het belangrijke zuiden, dat als de Poort van de Keizer wordt bekend, werd gebouwd in 1661 op initiatief van Mevr. Margareta Bonderbys. Zo zou zij een betere toegang hebben tot haar vee buiten de muur. Haar verzoek werd "ingewilligd na bezinning".

Het HUIS MET de SCHILDERIJEN
Het huis met de schilderijen is één van de best bewaarde gebouwen uit 13de eeuw in Visby. Dit omdat het gedeeltelijk in de muur gebouwd was. om die reden kan zijn vroegere functie kan verloren hebben. Het werd opgetrokken tot een grotere hoogte, en daardoor diende het ook toren.

Dichtbij het noordwestelijke eind van het huis kunnen wij sporen van een kleiner huis van nog hogere leeftijd zien. Binnen zijn er goed bewaarde muur schilderijen op de muren en de plafondkluizen. Vandaar de naam "het huis met de schilderijen". Het gebouw wordt privaat bewoond.

DE MUUR VAN KONING VALDEMAR
De stadsmuur tussen het Huis met de Schilderijen en de zuidelijke poort verschilt in bouwstijl tot de rest van de muur.

De traditie verteld dat de muur na de aanval op Visby in 1361 door de Deense Koning Valdemar Atterdag werd gebouwd en nadat de vroegere muur was ontmanteld. De naam van de muur zinspeelt vandaag op dat verhaal.

DE ZUID POORT EN MUUR
De zuidelijke poort is één van de belangrijkste toegangen tot de stad. De poorttoren werd waarschijnlijk gebouwd tegelijk met de vroegere muur. Het metselwerk bestaat uit fijn gehouwen stenen die niet in een van de andere torens teruggevonden wordt.

Deze toren was hoger maar is sindsdien beschadigd. De tweede etage heeft een kanonhaven aan de zuidkant. Deze havens werden gemaakt op verscheidene punten langs de stadsmuur in de vroege jaren van de 18de eeuw.

In de kanonhaven met zijn dwarsgewelven kan het enige overlevende beeldhouwwerk van de stadsmuur worden gevonden. Het is zwaardbeschadigd.

Twee zitplekken kunnen worden gevonden in nissen in de muren. De hogere verdiepingen van de toren werden eens bereikt door een stenen trap op grondniveau en door een ingang voor de schildwacht.

De ruimte boven de doorgang heeft een grote open haard. Archeologische onderzoek van deze ruimte openbaarde een dikke gebrande laag die ontelbare voorwerpen zoals pijlpunten en delen van vuurwapens bevatte. De poorten aan beide kanten van de doorgang werden opengesteld in 1947.

GROTE HENRY
De sectie van de Muur van de Stad tussen de zuid poort en de Redoubt poort wordt de zuid muur genoemd. De hoogte van de muur werd hier verhoogd in een vroeg stadium. Twee muurtorens werden geconstrueerd tijdens de vroegere bouwperiode. Tijdens de 17de eeuw werd deze muur ook wel Grote Henry genoemd.

Na 1726 werd het ook de "Kleinere toren van het poeder genoemd", omdat de buitenkant door de Koninklijke Artillerie werd gebruikt. De muurtorens zijn hebben slechts vier etages in plaats van gebruikelijke vijf of zes.

In het westen kan de fasade van Groot Henry, een rond overspannen deuropening, worden gezien die leide tot de verschansing van de schutters op de tweede etage. De twee zadeltorens werden gebouwd toen de muur werd verhoogd. Merk de goed bewaarde zadelvormige kroon van het metselwerk op. Hier en daar is het oude stukwerk nog te zien zichtbaar.

HET MEERMIN FORT
De jongste sectie van de Muur van de Stad werd hier gebouwd, tijdens de tweede helft van de 13de eeuw. Onder de muur zijn er sporen van een oven uit de 13-eeuw.

In de 17de eeuw waren er plannen om de stadsmuur neer te trekken en het te vervangen door moderne bastions. De stad zelf moest volgens een plan opnieuw worden opgebouwd. Het tekort aan fondsen frustreerde deze bedoelingen.

Het geld voor de versterkingswerken werd beschikbaar aan het begin van de 18de eeuw, toen bijvoorbeeld het meermin fort aan de stadsmuur werd toegevoegd. Het lagere deel van dat fort bestaat nog. Er was geen poort hier tot 1878, toen de Redoubt poort werd geconstrueerd.

ST OLOF KERK
In zijn dag was de St. Olofs de Kerk een van de grootste kerken in Visby. Het dateert van de vroege jaren van de 13de eeuw.

De kerk wordt genoemd naar de heilig verklaarde koning van Noorwegen, Olof Haraldsson. St. Olof wordt verondersteld een rol in de omzetting van Gotland naar het Christendom gespeeld te hebben. Hij wordt afgebeeld in veel van de kerken van het eiland. Deze kerk was een basiliek, d.w.z. had een lange schip en lagere noord- en zuid doorgangen. De delen van de westentoren zijn alles wat nu nog overgebleven is. De muren van de kerk werden vernietigd na de Middeneeuwen en de stenen werden gebruikt voor gebouwen in Visby.

DROTTEN KERK
De Kerk van Drotten werd gebouwd in de 13de eeuw en werd gewijd aan de Heilige drieëenheid. Drotten is een oud Noors woord voor "heerser" en "God".

De hogere vloer van de toren werd waarschijnlijk uitgerust als kapel met een vijfhoek neerkijkend in het schip van de kerk. De kapel is verfraaid met hondentanden gravures en een anglo-Normandisch zigzagpatroon. In Gotland nergens anders te vinden.

De kerk werd verlaten bij de Hervorming in de 16de eeuw.

ST LAWRENCE KERK
De St. Lawrence Kerk heeft een andere vorm dan de andere kerken van Visby. Terwijl zij door Duitse geestelijke architectuur werden geïnspireerd, lijkt St Lawrence op de Byzantijnse kerken van het oosten.

De kerk werd gewijd aan St Lawrence, een martelaar die in de 13de eeuw op een rooster werd verbrand. De kerk werd gebouwd in de 13e eeuw. Door zijn exotisch ontwerp, wat het werk van de eigen vaklieden van het eiland was, was dit een bijzondere kerk. Zie bijvoorbeeld de bijzondere metselwerktechniek. De talrijke trappen en de passages in de muren geven deze kerk een bijzonder aanzicht. De passages leiden vorm één niveau tot een andere, bijna helemaal rond het gebouw. St Lawrence werd verlaten bij de hervorming in de 16de eeuw.

ST. CLEMENTS KERK
St. Clement Kerk heeft verscheidene voorlopers gehad. De oudste, een Romaanse kerk, werd gebouwd in de 12de eeuw. De huidige kerk werd gebouwd in de 13de eeuw.

Het typeert de duidelijke, economische stijl die zich in 13de eeuw Visby, onder de invloed van Westfaalse kerken ontwikkelde, en die later het patroon voor verscheidene van het landkerken van Gotland bepaalde.

St. Clement, die ook paus Clement de eerste was, werd vermoord in de 2de eeuw. Hij werd in zee geworpen met een anker aan zijn nek. Hij is de patroonheilige van de zeevaarders. De vroegste grafstenen in kerk, allen met de namen van Gotland, zijn van de 12de eeuw.

Na de Hervorming werd de kerk verlaten. Vervolgens werd het gebruikt als veeloods, bijgebouw en steengroeve voor bouwmaterialen.

ST. CATHERINE KERK
Het Gotische binnenwerk van St. Catherine Kerk wordt gerekend tot de mooiste van alle ruïnes van Visby. Tijdens de Middeneeuwen overzag de voorzijde een smalle steeg. De kerk zag uit op het gerechtsgebouw van Visby tot het eind van de 17de eeuw. De St. Catherine Kerk behoorde tot één van de eerste Franciscaanse kloosters van Zweden, die in Visby in 1233 werden opgericht. De paters waren van een bedelaars orde.

Zowel de kerk als de kloostergebouwen aan het zuiden zijn in ongeveer 1250 voltooid. In de vroege 14de eeuw, werd vanwege de populariteit van Franciscaanse orde, om een nieuwe kerk gevraagd. St Catherine was nu een grotere en langere kerk, met nieuwe vensters die in de kapel werden geïnstalleerd. St Catherine is gewijd aan St Catherine van Alexandrië. Het kleine klooster overleefde tot de 16de eeuw.

DE KERKEN VAN ST PETER EN ST HANS
De kerken van St. Peter en St. Hans zijn samen de grootste kerk in Visby. Zij werden gebouwd in het zuidelijke deel van de oude stad. De oudste kerk van de twee, St Peter, is van de 12e eeuw.

Aan het begin van de 13de eeuw, toen de kerk te klein werd, werd een nevenkerk, St. Hans, gebouwd aan de noordelijke kant. De twee kerken deelden een muur en waren gedeeltelijk verenigd - een ongebruikelijke regeling.

Oude goddienstige stenen en een deel van een pre-christelijke rotstekening zijn ontdekt in St. Hans Kerk, die waarschijnlijk de plaats van een vroeger cultuscentrum was. De St. Hans kerk wordt vernoemd naar St. John, en de St. Peter kerk aan apostel Petrus. Beide kerken vielen in verval na de Hervorming van de 16de eeuw.

DE KERK VAN St. NICOLAAS
Eén van de grootste kloosterkerken in Zweden! Het werd gebouwd in ca. 1230, door de Dominicanen - een bedelaars orde die door hun kledingsgewoonte bekend waren als zwarte monikken. Hier richtten zij hun eerste klooster, als basis voor hun Baltische missie op. De Dominicanen namen de bouw van een kerk over die waarschijnlijk door een koopvaardijgilde in de stad was begonnen.

Het gilde werd genoemd na St Niclolas, patroon heilige van handelaars en zeevaarders. De Dominicanen maakten de kerk groot, met 3 gangen. De kloostervleugels aan het noorden zijn verdwenen, maar men kan nog steeds zien waar vanuit het klooster de kerk werd betreden.

De Dominicaanse stichting leed onder de bezetting van de Lübeckers. In 1525 werd Visby door de Lübeckers aangevallen. De door brand beschadigde kloostergebouwen werden neergehaald.

HET BURMEISTER HUIS
Het Burmeister Huis heeft zijn naam van zijn bouwer, Hans Burmeister, die in het midden van 17de naar Visby emigreerde. Hij was koopvaarder en later van adel. Hij stierf in 1681.

Het huis is gebouwd van horizontaal hout, naar een logboek principe met elkaar verbindende logboeken, die geverfd werd met een rode teerlaag. Het werd gebouwd in 1652-1653.

In de twee vloeren zijn er decoratieve schilderijen door Johan Bartsch te vinden. Een zaal en een kamer in de hogere verdieping kunnen onder het het best bewaarde burger interieur van de barokke periode worden genoemd. Er ook zijn overvloedig gebeeldhouwde zandsteen open haarden.

Het huis behoorde tot de familie Burmeister tot 1851. De stad Visby verwierf het in 1905 en herstelde het. De hogere etage dient in de zomer als museum. De eigenaar is de provincie van Gotland.

DE MIDDELEEUWSE ZEEHAVEN VISBY
Waar nu de parkeerplaats is was vroeger de middeleeuwse haven gelegen. De baai, die door grote stenen werd beschermd, werd al gebruik in de tijden van de Vikingen. Delen van wrakken en de bruggen, die hier gevonden zijn onder de huidige parkeerplaats, wijzen op het gebruik van dit gebied als haven.

Het zand van de haven werd gebruikt om de stad op te hogen. Hierdoor kwam de haven steeds verder in het stadje Visby te liggen. Het zand werd ook gebruikt om stenen huizen te bouwen. Er kwam een markt en een stadsmuur werd gebouwd om de stad te kunnen verdedigen. Buiten de muur werd een lange brug geconstrueerd hier werden de schepen aangemeerd. Twee havenmonden bestonden er in die tijd, één ten zuiden van de buskruit toren, andere aan de binnenhaven. Deze binnenhaven was al in de 15de nutteloos geworden door modder. Maar ook vroegen de nieuwere schepen om steeds meer diepgang. In 1950 werd dit gebied verbouwd tot park.

En zo hebben we een prachtig stadje ontdekt. Prachtig, schilderachtig en gastvrij. Een prima plek voor een vakantie.

Geraadpleegde websites:

• https://nl.wikipedia.org/wiki/Visby_(Zweden)

POI's

• Botanische tuin N57.6440 E18.2943
• Caponieres N57.6435 E18.3015
• De breuk van Lübeck N57.6466 E18.2975
• De Dalman toren N57.6416 E18.3006
• De jonge vrouw toren N57.6463 E18.2955
• De kerk van St. Nicolaas N57.6439 E18.2986
• De kerken van St. Peter en St. Hans N57.6379 E18.2921
• De middeleeuwse zeehaven Visby N57.6400 E18.2901
• De muur van koning Valdemar N57.6348 E18.2926
• De noord poort en de oost muur N57.6447 E18.3012
• De noordelijke muur N57.6468 E18.2960
• De oostelijke poort N57.6384 E18.2984
• De oudste Zadeltoren N57.6462 E18.2985
• De poort van St. George - het ziekenhuis N57.6456 E18.2997
• De snackgard N57.6468 E18.2969
• De toren en poort van de keizer N57.6356 E18.2938
• De toren van de molen N57.6378 E18.2974
• De toren van het zadel N57.6404 E18.3002
• De werken van de teer N57.6368 E18.2961
• De zuid poort en muur N57.6347 E18.2920
• Drotten kerk N57.6416 E18.2950
• Grote Henry N57.6348 E18.2899
• Het Burmeister huis N57.6390 E18.2914
• Het huis met de schilderijen N57.6350 E18.2931
• Het huis van de munt N57.6443 E18.3010
• Het Meermin fort N57.6350 E18.2879
• St. Catherine kerk N57.6404 E18.2959
• St. Olof kerk N57.6430 E18.2936
• St. Clements kerk N57.6433 E18.2956
• Start/finish/parkeerplaats N57.6416 E18.2907
• Verheven lisa N57.6449 E18.3008