De Strabrechtse heide is het grootste aaneengesloten heidegebied van Noord Brabant. De omringende bossen bestaan vooral uit grove den en zeeden.

De heide zelf kent droge stukken met stuifzand maar ook een groot aantal natte stukken met vennen. Het grootste ven is het het Beuven.

Tijdens de vogeltrek is de Strabrechts hei een belangrijke pleisterplaats voor doortrekkers, waaronder de kraanvogel, de zwarte ooievaar en verschillende soorten roofvogels.

Net buiten Geldrop is een kleine parkeerplaats waar u de auto kunt parkeren.

De Strabrechtse heide
De Strabrechtse heide ontleent haar naam aan het gehucht Strabrecht onder Heeze. 'Stra' betekent ontginning aan de weg en 'Brecht' (of Brink) betekent open plek in het bos.

In het Noordwesten sluit de Strabrechtse Heide aan bij de Braakhuizense heide, in eigendom van stichting het Brabants landschap; bij Heeze sluit het aan bij heidevelden op de Heerlijkheid Heeze en de Herbertusbossen (ook eigendom van het Brabants Landschap).

Het gebied valt gedeeltelijk onder de Habitatrichtlijn en de Vogelrichtlijn.

In 2006 werd de Strabrechtse Heide samen met een deel van het dal van de Kleine Dommel aangewezen als Natura 2000 gebied onder de Natura 2000-gebiedsnaam Strabrechtse Heide & Beuven. Het in de gemeente Someren gelegen deel oostelijke van de heide heet van oudsher Lieropsche Heide.

De Strabrechtse en Lieropse Heide maakten tot het einde van de 19e eeuw deel uit van een groot heidegebied tussen de dalen van de Kleine Dommel en de Aa.

Naar het noorden strekte de hei zich uit tot Nuenen (Molenheide, Collsche Heide, Refelingse Heide), ten zuiden van de weg Heeze-Someren liep de Somerensche Heide door tot aan het Weerterbosch en de Groote Peel.

In het begin van de 20e eeuw is het grootste deel van de heiden ten noorden en ten zuiden van de Strabrechtse heide omgezet in bos of landbouwgrond. Door de aanleg van de A67 werd de Strabrechtse hei gescheiden van het bosgebied tussen Geldrop en Mierlo.

De plannen om de A2 ten oosten van Eindhoven te leggen, waardoor de Strabrechtse heide van het dal van de Kleine Dommel gescheiden zou worden, zijn niet doorgegaan.

Op de droge plaatsen staat struikhei en jeneverbes, op de natte plaatsen Dophei, Pijpenstrootjes, Gagel en Klokjesgentiaan. De vergrassing van de heide wordt tegengegaan door beweiding door een schaapskudde van de stichting het Kempens heideschaap , door maaien en door afplaggen. De heide wordt omgeven door bossen.

De overgang naar het dal van de Kleine Dommel heeft een bijzondere vegetatie en is ook van belang voor verschillende diersoorten. Bron Wikipedia.

Het eerste gedeelte van de route gaat meer door het bos dan over de hei. Onderweg komt u een paar leuke vennen tegen. Doordat dit gedeelte van de route vlak langs de Strabrechtse Heide loopt is er veel overlast van verkeerslawaai.

Gelukkig werd in 2005 op alle rijstroken geluidsarm ZOAB aangelegd. Daarmee wordt de overlast ietjes minder.

Als het warm weer is dan staat er regelmatig een ijscowagentje bij het punt waarbij u van de A67 afbuigt. Een lekker ijsje gaat er natuurlijk altijd in als u de hei op wandelt. Zeker in de zomer.

De hei is op elk tijd van het jaar anders. Daarom is het doorgaans genieten. Als het buiten koud is, is het op de hei nog kouder. Als het waait, waait het op de hei nog harder. Als het warm is dan is het op de hei nog warmer.

Buiten temperaturen en wind is er veel te zien voor diegene die daar oog voor hebben. De onderstaande foto's laten iets van de pracht van de Strabrechtse Heide zien.

Je kunt niet alleen prima wandelen over de Strabrechtse Hei. Ook fietsers komen aan hun trekken. Er zijn volop fietsroutes die duidelijk aangegeven zijn met mooie en ruime fietspaden.

Zeer apart zijn de zandverstuivingen. Als het een beetje waait dan komt het zand zeer nadrukkelijk langs. Het ziet er verlaten uit.

Dit wordt nog eens extra geaccentueerd door dooie bomen. Het mulle zand maakt fietsen hier moeilijk tot onmogelijk. Bij droog weer zie je hele groepen fietsers hier klunen. Lopend zijn er natuurlijk geen problemen.

Onderweg kom je de nodige dieren tegen. Grote grazers en schapen zijn een vertrouwd blik op de hei. Ze zorgen ervoor dat de hei een kans krijgt.

Ook wordt hier en daar een stuk afgeplagd. Daar kan de hei weer een kans krijgen. En dat geldt zeker voor de zonnedauw. Die komt meestal als eerste te voorschijn.

Midden op de hei is de bewoonde wereld ver weg. Zo lijkt het tenminste. Maar de televisietoren van Mierlo is een herkenningspunt dat over het hele hei goed te zien is. Zonder GPS is de toren een prima oriëntatiepunt.

Een punt dat vroeger een belangrijke functie had maar als zodanig niet meer te herkennen is is de Galgenberg.

Galgenberg
In het midden van de heide ligt de Galgenberg, een klein stukje open stuifzand, dat door beheermaatregelen in stand wordt gehouden om de typische flora en fauna te bewaren. Er groeit onder andere spurrie, schapengras en bunt.

In de Middeleeuwen stonden hier een aantal galgen. Dieven die tot de dood waren veroordeeld hingen hier om iedereen die richting Geldrop kwam te waarschuwen te gedragen. 

Gelukkig zijn naast de toren alleen de flats van de Coevering (Geldrop) in de verte te zien. Voor de rest alleen zeer rustige natuur.

Een verrekijker is erg handig om te kijken welke vogels zich ophouden op de hei. Zeker bij een rustpauze op één van de bankjes is het altijd leuk om te kijken of je iets bijzonders kunt ontdekken, zoals de boompieper. Deze vogels is van april to augustus in ons land.

Het is weinig opvallend vogeltje, maar zijn baltsvlucht brengt menig vogelaar in een lyrische stemming. Het mannetje vliegt vanaf de boomtoppen de lucht in en dwarrelt al zingend naar de volgende top. Zo lokt hij vrouwtjes naar zijn territorium.

De route loopt nu verder langs de rand van de Strabrechtse Heide. Wat verderop komt u bij de Plaetse, een nagebouwd oud-Brabants plein. In het midden van het plein is een bluskuil, zoals die vroeger werd aangelegd om over bluswater te kunnen beschikken. De pompwagens konden daar water tanken als er brand op de heide was.

De Plaetse
De Plaetse is de naam van de reconstructie van een vroegere dries, een driehoekige gem

eenschappelijke weide en plaats waar men mocht planten. Hier bevindt zich de schaapskooi waar de kudde van 350 Kempense heideschapen is gehuisvest. Dit schapenras was bijna uitgestorven maar dankzij een gericht fokprogramma is het ras behouden.

Daarnaast is hier een heidetuin waar een aantal kenmerkende planten bijeengebracht zijn zoals ze op de Strabrechtse Heide voorkomen.

Ook is er een insectentuin, waar bijenkasten, een insectenhotel en een insectenmuur te vinden zijn. De laatste twee zijn voorzien van gaten in hout en mergel, rietstengels en dergelijke waarin solitaire bijen en solitaire wespen hun eitjes kunnen afzetten.

Uiteraard is er tevens een bloementuin waar vele vlinders op af komen. Vanuit De Plaetse beginnen enkele rondwandelingen, terwijl ook doorgaande wandelingen deze plaats aandoen.

En vergeet niet om even te genieten van een mooie terras van het Heidecafé d’n Vrije vogel op de Plaetse.

Verderop ligt de heidetuin, die bezoekers helpt heideplanten te herkennen. Omdat de grond rond deze heidetuin regelmatig drassig is kunt u over vlonders lopen.

Van hieruit gaat de route weer richting parkeerplaats.

Wandel ze.

Geraadpleegde websites:

• https://nl.wikipedia.org/wiki/Strabrechtse_Heide
• https://www.facebook.com/heidecafeheeze

POI's

• Alternatieve Parkeerplaats 1 N51.4189 E5.6066
• Alternatieve Parkeerplaats 2 N51.3965 E5.5889
• Braakhuische heide N51.4123 E5.5925
• De Plaetse N51.3980 E5.5897
• Galgenberg N51.4068 E5.6230
• Grootven N51.4136 E5.5898
• Heidecafé d’n Vrije vogel N51.3985 E5.5898
• Kruisbeeld N51.4109 E5.5755
• Meerlomeer N51.4176 E5.5984
• Slootjesven N51.4138 E5.5950
• Start/finish/parkeerplaats N51.4114 E5.5813
• Strabrechtsche heide N51.4019 E5.6050