De route begint bij een parkeerplaats tussen Leende en Valkenswaard. U kunt het niet missen want het is de enige parkeerplaats met een eigen afslag. Dat komt ondat er vroeger een weg liep richting de Achelse Kluis in België. Deze weg was vooral in de zomer erg druk moet auto's. Die moesten de smalle weg delen met tegenliggers en veel fietsers. Een aantal jaren geleden is de weg afgesloten voor gemotoriseerd verkeer. Hierdoor is een prachtig fietspad ontstaan.

Fietsen kunt u trouwens prima in de Leenderbossen. Er liggen overal goede fietspaden. Tijdens het wandelen komt u dan ook regelmatig fietsers tegen.Nadat u de parkeerplaats verlaten hebt lijkt het net of de klok een paar eeuwen teruggezet is. Van verkeer is niets meer te horen, het is echt stil. Alleen een overvliegend vliegtuig is goed te horen.De paden zijn doorgaan goedbegaanbaar. Alleen wordt er in 2005 behoorlijk wat onderhoud aan de bossen gedaan. Daardoor zijn sommige paden wat kapotgereden. Samen met droogte krijg je dan prachtig mul zand, wat niet al te handig loopt.

Meer informatie over het Leenderbos vonden we op Wikipedia:

Het Leenderbos en de Groote Heide
Het Leenderbos en de Groote Heide vormen een aaneengesloten natuurgebied van meer dan 3000 ha. Het gebied wordt aan de westkant begrensd door het dal van de Tongelreep, aan de oostkant door het dal van de Strijper Aa en de landbouwgronden rond Leende en Heeze. Verder is het gebied verdeeld geraakt over verschillende eigenaren. Het ligt voor het grootste deel in de gemeente Heeze-Leende. Kleinere gedeelten liggen in de gemeenten Waalre en Valkenswaard. Sedert 2007 bestaan er concrete plannen om de verschillende delen van het gebied weer met elkaar te verbinden door middel van enkele ecoducten over de A2.

Van de middeleeuwen tot ongeveer 1900 was er sprake van één groot heideveld, slechts doorsneden door enkele zandpaden en de weg van Leende naar Valkenswaard. Dit strekte zich uit tussen Eindhoven en de grens van Nederland met België, en zelfs daaroverheen. Sinds 1900 is dit gebied geleidelijk bebost en deels ontgonnen tot landbouwgebied. Ook werden er visvijvers aangelegd in het dal van de Tongelreep. Het gebied raakte in de tweede helft van de 20e eeuw bovendien versnipperd door de onoordeelkundige aanleg van snelwegen.

Rond 1900 kocht Staatsbosbeheer het gedeelte ten zuiden van de weg Leende-Valkenswaard en beplantte het, voornamelijk met grove den, met uitzondering van enkele vennen die als natuurmonument gespaard bleven en het meest zuidelijke deel, dat nog steeds 'Groote Heide' heet. Samen vormen zij de boswachterij Leende.

In het westen van het gebied werden, in het dal van de Tongelreep, visvijvers aangelegd op initiatief van sigarenfabrikanten uit Valkenswaard. Veel naaldhoutaanplant in het Leenderbos heeft plaatsgevonden tussen 1932 en 1941, veelal in het kader van werkverschaffingsprojecten, waarbij werklozen werden ingezet. Enkele gebouwtjes uit deze periode zijn bewaard gebleven.

Doel van de aanplant was onder meer houtproductie, waaronder stuthout voor de steenkoolmijnen, en het tegengaan van zandverstuivingen. Een aantal vennen met aangrenzend heidegebied bleven gespaard van aanplant, en deze werden natuurgebied. Het betreft Galberg, Laagveld, Dorven en Hasselsvennen. Het Klein Hasselsven is een voorbeeld van een pingo-ruïne.

De Groote heide ten zuiden van het bos is bewaard gebleven omdat de bebossingswerkzaaheden ten gevolge van het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog werden gestaakt. Ook hier vinden we vennen: Het Groot en Klein Kraanven, en de Klotvennen.

Het heidegebied was in vroeger tijden werkterrein voor valkeniers, die afkomstig waren uit Leenderstrijp en Valkenswaard. Er lagen vangstplaatsen bij de Klotvennen en de Hasselsvennen. Restanten van de laatste vangstplaats zijn nog zichtbaar in de vorm van een ronde verhoging op de heide. Aan het fietspad door de Groote Heide naar Achelse Kluis is een vangsthut nagebouwd en wordt uitleg hieromtrent gegeven.

Het reliëf in het bos toont aan dat hier vroeger ook stuifzandgebieden zijn geweest. Dit geldt vooral voor de Molenheide, wat het meest oostelijke deel van het gebied is. Daar vindt men ook enkele kampen, dat zijn in het bos (of de vroegere heide) gelegen akkertjes die door eikenwallen worden omzoomd.

Het Leenderbos is zodanig aangelegd dat het aantrekkelijk was voor recreatie. Het wordt gekenmerkt door een netwerk van gebogen singels. Er lopen heel wat wandel-, ruiter- en fietsroutes doorheen. De Kluizerweg, die van noord naar zuid door het bos loopt, is een smalle asfaltweg die ooit voor auto's is bedoeld, maar nu een rustige fietsroute is. In het bos ligt ook een natuurkampeerterrein.

De naaldhoutbossen maken geleidelijk plaats voor loofhout en bij het beheer ligt de nadruk op het behoud en herstel van natuurwaarden.Het gebied valt onder de Habitatrichtlijn. De heide wordt begraasd door een kudde van 300 Kempense heideschapen.

Het gebied langs de Tongelreep werd in cultuur gebracht door de monniken van de Achelse Kluis. Nadat dezen hun landbouwactiviteiten staakten kwam het in bezit van Staatsbosbeheer, dat een natuurherstelproject uitvoerde. Dit werd in 1995 afgerond en had betrekking op 100 ha. De Boswachterij Leende had in 1996 een oppervlakte van 2309 ha.

Wat je in een bos niet verwacht is KUNST. Maar op deze wandeling komt u een prachtig kunstwerk tegen "Constructie voor honderd wespen" van Rien Claesen. Waarschijnlijk staan er nog wel meer kunstwerken in de Leenderbossen, maar niet op deze route.