Over het natuurgebied de Maaij is weinig te lezen. In een boekje van Natuurmonumenten wordt het gebied genoemd maar verder moet de wandelaar het zelf maar uit zien te zoeken. Dat hebben we dan ook gedaan. We hebben voor u een fatsoenlijke parkeerplaats gezocht en gevonden. De route is ook zeker de moeite waard. Zeker als u van vogels kijken houdt.

Het eerste deel van de wandeling gaat door een heel aardig gebied met veel water, stuwen en bruggetjes. Je kunt er aardige foto's nemen. Zeker als de zon schijnt want onder de bomen kan het aardig donker zijn. Het viel op dat nog maar weinig mensen dit gebied ontdekt hebben. Je komt zowat niemand tegen.

Het leuke van deze route is dat er een mooie afwisseling tussen bossen, water en vergezichten zijn. Het verveeld zodoende nooit.

Wat zegt Natuurmonumenten over deze wandeling:
"Deze door bos en rietland omgeven vijvers werden vroeger gebruikt voorde kweek van karpers en waterlelies. Nu is het een belangrijk gebiedvoor water- en moerasvogels zoals dodaars en blauwborst. Verder broedenhier ijsvogel, rietgors, kleine karekiet en waterral. Er bestaanplannen om de Beekloop, een voormalig heidestroompje dat de vijversvoedt, weer te laten kronkelen en de oevers natuurlijker te maken.Hierdoor zal de Beekloop een verbinding vormen tussen natuurgebiedenlangs de beek.

Urnenveld
In De Maaij ligt een perceeltje dennen met een verhoogde zandrug. Het zijn resten van een urnenveld en grafheuvels uit de late bronstijd."

We kwamen onderweg een net verzorgd graf tegen. Midden in de bossen. We hadden geen idee waarom dit graf hier ligt. Maar gelukkig kregen we een reactie in ons gastenboek van Gerard de Bouwer, hiervoor onze hartelijke dank:
Bert van der Heijden was een bekende bergeijkenaar die namens de VVD in diverse commissies zitting had in gemeentelijke organen. Ook was hij bekend van zijn werk binnen de RK kerkgemeenschap. Bert stond altijd klaar voor andere mensen. Jarenlang was hij portier van de plaatselijke melkproductenfabriek Campina. Bert was ook een groot natuurliefhebber. Tijdens een van zijn fietstochten is Bert op de plaats van het monumentje aan een hartstilstand overleden.

En we hebben ons netjes gehouden aan de bordjes die aangeven dat dit een stiltegebied is. En dan is het logisch dat je niet overal mag lopen.

Ook libellen komen hier volop voor. Op het internet zie je dat naast het tellen van vogels ook het volgen van libellen volop wordt gedaan. We hebben onderweg geprobeerd om verschillende libellen te fotograferen. Maar dat valt niet echt mee. Libellen gaan niet netjes voor je stilzitten.

Maar dan namen we voor de verandering maar een foto van een paddenstoel. Die werken tenminste volop mee. Als je je aandacht tussen verschillende onderdelen van de natuur kunt verdelen is er altijd wat te zien.

En dan komen we bij de laatste visvijvers. Het is niet duidelijk of deze de Liskes werden genoemd. De vogelkijkhut die midden in dit gebied staat laat geeft wat extra informatie dankzij een bordje onder bij de voet:

Vogelkijkhut
"Op 18 mei 2000 is vogelkijkhut 'de Liskes' officieel geopend door Mevrouw I. Bakker-van Assen, Burgemeester van de gemeente Bergeijk.

Vereniging Natuurmonumenten besteedt ieder jaar de extra opbrengsten van de verkoopproducten aan een project. In 1999 is er gekozen voor deze vogelkijkhut in natuurgebied de Maaij in Bergeijk. Dit waterrijk gebied is in 1992 aangekocht door Natuurmonumenten.

De dertien visvijvers van de Maaij zijn een fenomeen in de Kempen. De vijvers zijn, anders dan de omliggende gebieden, zeer voedselrijk. Hierdoor is de Maaij vooral een zeer bijzonder broedgebied voor watervogels. Sinds de aankoop van dit gebied behoort de visvangst tot het verleden. Hierdoor is de rust teruggekeerd en krijgt de natuur een nieuwe kans."

De Liskes
Voor u ligt de voormalige visvijver de Liskes. De vereniging Natuurmonumenten beheerd de vijver nu als natuurgebied. Het water wordt aangevoerd via de Belgische vloeiweiden van Lommel-Kolonie en de Beekloop. Het zorgt voor bijzondere planten en vogels.

We hebben genoten van het uitzicht van boven. Van de mooie natuur om ons heen en van de vele vogels die te bekijken waren. Met een vogelboek en een goede verrekijker konden we de meeste vogels zonder problemen herkennen.

Fotograferen is ook hier een ander punt. De meeste vogels zitten te ver weg voor een duidelijke foto. Of we moeten nog eens stevig investeren in een goede telelens. Mocht u nog een donatie willen doen dan houden we ons aanbevolen.

Nadat we dit gebied verlaten hebben veranderd het uitzicht. We lopen langs de bosrand en over tussen de akkers. Er valt weinig over te melden. Alleen dat u kunt genieten van aardige vergezichten. De paden zijn redelijk lang en u kunt er goed de pas in zetten.

En zo gaan we weer terug richting auto. Maar voor het laatste deel kruisen we de route van de heenweg nog een keer. Dan lopen we niet meer langs die eindeloze velden, maar langs een beekje. Hier komen de stevige schoenen weer van pas.

We gaan voor de tweede keer over het metalen bruggetje om daarna een andere route te nemen. We komen langs een aantal visvijvers die nog als zodanig in gebruik zijn. Een aantal vissers was aan het genieten van deze warme najaarsdag.

Wat opviel was de grote hoeveelheiden borden die links en rechts stonden. Die verenigigingen houden wel van duidelijke meldingen.

We hebben nog een rondje om de vijvers gemaakt om daarna weer naar de auto terug te keren. 11 kilometer is niet zo veel. Maar als je overal staat te kijken en te fotograferen kun je er rustig een halve dag zoet mee zijn.

Mocht u nog zin hebben in een kopje koffie dan kunnen we u Borkel en Schaft aanraden. Op een kleine 3 kilometer van de parkeerplaats en volop gezellige terrassen (zomer). Maar ook binnen is het goed vertoeven.