We vertrokken toen de zon net op was. In begin februari is dat rond half 9. Hoef je nog niet al te vroeg het bed uit. Helaas was het een grauwe dag. De zon die voorspeld was was er niet.

De eerste foto's hebben we dan ook moeten schieten met veel te weinig licht. Daardoor zit er weinig kleur in. Met een zonnetje erbij is dit een schitterend gebied. Met de verrekijker kun je uren rondkijken naar de vogels. Met de camera kun je prachtige plaatjes schieten.

Dal van de Beerze
Welkom op de Kampina, een ongerept, stil natuurgebied met uitgestrekte heidevelden, bossen en vennen. Natuurmonumenten heeft hier vele tientallen hectaren akker en weiland aangekocht en geeft die terug aan de natuur. Bemeste grond is afgegraven en wordt afgevoerd. Geleidelijk aan onstaat nu een half-open landschap met vochtige, bloemrijke graslanden die volop insekten en daardoor weer vogels en andere dieren aantrekken. Het riviertje de Beerze heeft hier zijn vroegere, kronkelige loop teruggekregen. De stuwen zijn vervangen door vistrappen.

Rijk vogelgebied
Het omvangrijke opvangbekken dat Natuurmonumenten aan de overkant van de weg heeft aangelegd, voorkomt overstroming van de Beerze op plaatsen waar dat minder wenselijk is. Bij hoge waterstanden loopt het helemaal vól. In het voorjaar en zomer vormt zich een plas-drasgebied, paarsgekleurd door harig wilgenroosje en kattenstaart. Steltlopers zoals kievit, grutto en wulp fourageren er dan. En tal van watervogels, zoals meerkoet en eend, vinden hier een broedplaats. In de lucht zweeft de bruine kiekendief en af en toe zelfs een visarend.

Onderweg kwamen we verschillene rasters tegen. U loopt regelmatig de Kampina uit en een paar honderd meter later weer in. U hebt dan even de gelegenheid om de hond los te laten. Maar even later moet hij/zij toch weer aangelijnd worden.

Een raster in de natuur
Op de heide van Kampina grazen pony's en/of runderen. De dieren houden, als natuurlijke grasmaaiers, het gras kort zodat de heide kan herstellen. Bovendien worden de jonge boompjes opgegeten waardoor het landschap open blijft.

Om te voorkomen dat deze dieren weglopen is een raster geplaatst. Op de draden van het raster staat stroom. Wandelaars kunnen via de klaphekjes de heide betreden waar vrij gewandeld mag worden over wegen en paden. Honden mogen mee mits kort aangelijnd. Van de dieren heeft u niets te vrezen, zolang u ze met rust laat. Beschouw de dieren als 'wild'. Aai en voer ze niet en bewaar een afstand van minimaal 50 meter.

We zagen veel stormschade onderweg. Niet gewoon één boom die omgewaaid was, maar soms wel een stuk of 5 vlak bij elkaar. Het leek wel of hier een wervelwind was langsgekomen onlangs.

Die omgevallen bomen zijn erg vervelend als u op het pad wilt blijven. Nu was het soms een hele puzzle om om al die omgevallen bomen te komen. En de schade was niet beperkt tot een klein gebied. In het gebied van de wandeling dat door de bossen ging lagen overal bomen om.

 

Ruim halverwege de wandeling lopen we langs de Beerze. Een leuk stukje natuur. Aan het einde van het pad komen we een brug tegen. Daar stond de volgende tekst te lezen:

 

Wandelroute Banisveld
Vanaf dit punt start een nieuwe uitgezette wandelroute. De wandelroute loopt via de pas aangelegde voetbrug, over de Beerze, richting natuurontwikkelingsgebied "Banisveld". In dit gebied wordt circa 70 ha voormalige landbouwgrond teruggegeven aan de natuur. Dit gebeurt hoofdzakelijk door het afgraven van een laag teelaarde die ongeveer 30 cm dik is. Daarnaast zijn er ook enkele nieuwe poelen gegraven.

Via Balsvoort loopt u daarna in de richting van het centrale heidegebied van Kampina. Onderweg komt u kleinschalige graslanden en oude houtwallen tegen, die herinneren aan de oude boerennederzetting die er ooit op Balsvoort is geweest. Daarna loopt u over het grote centrale heidegebied richting huize "Kampina". In dit deel heeft de omgeving meer een landgoedachtig karakter. Vervolgens komt u in het dal van de Beerze, waar u al wandelend langs dit prachtig meanderende riviertje weer bij het startpunt, deze brug, uitkomt.

De inrichting van het natuurontwikkelingsproject Banisveld is en onderdeel van het
Interreg-project: Groene woud — groene Hage(n)land. Dit is een project met
financiële steun van de Europese Unie.

En dan komen we uit bij een vogelkijk platform. Het platform ligt leuk in het landschap. Van ver zie je het al liggen. De witte vlekken onderaan de toren blijken even later grote keien te zijn. Sommige van deze keien laten een gedicht zien. Verrassend midden in de natuur.

 

Uitzichtpunt Banisveld
Kijk zelf eens hoe het Banisveld er in de loop van de tijd steeds anders uit gaat zien.

Het uitzichtpunt, gebouwd op een voormalige vuilstort, biedt u de mogelijkheid om te genieten van de ontwikkelingen in de natuur en van het omliggende landschap. In de verte ligt het natuurgebied de Mortelen, in eigendom bij het Brabants Landschap. Het Banisveld was de ontbrekende schakel tussen de gebieden Kampina en de Mortelen.

Direct na aankoop van het voormalige landbouwgebied Banisveld is gestart met de verwijdering van de bemeste bovenlaag van ongeveer 40 cm. De originele zandgrond kwam weer aan de oppervlakte en deze bevatte een volle zaadbank van de planten die hier eens groeiden. Uit de zaden ontkiemden spontaan allerlei planten, waaronder ook zeldzame soorten.

Zo wordt het zeldzame plantje teer guichelheil op verschillende locaties in grote aantallen aangetroffen. Maar ook andere bijzondere planten genieten van dit nieuwe gebied, zoals klokjesgentiaan, moeraswolfsklauw, koningsvaren, moerashertshooi en echt duizendguldenkruid.

Op sommige plekken zijn poelen aangelegd met het oog op de terugkeer van amfibieën.

De inrichting van het uitzichtpunt werd mogelijk gemaakt door een samenwerkingsverband van een drietal organisaties: Vereniging Natuurmonumenten, Interregproject Groene Woud / Groene Hage(n)land en de Duurzame Driehoek.

Erg leuk zijn de spreuken op de keien. Er lagen een groot aantal keien, een drietal stuks hadden een spreuk. Lees maar even mee:

 

Al weidser groent het woud
richt twijgen naar het licht
speelt met de wind
zijn bladmuziek
en lovert ons
haar stilte

Driehoek
waar duurzaamheid
als waarde weegt
en richting geeft
aan denken
en beleid

Respect heerst
waar beheer en sturen
aard, water, lucht en leven
elk zijn waarde laat
natuur wint veld
en mag als monument
hier duren

En zo kwamen we weer bij de parkeerplaats terug. Mocht u nog hongerig of dorstig zijn. Op een kleine 200 meter van de parkeerplaats vindt u restaurant pannenkoekenhuis Rode Haktol. We hadden vandaag geen tijd, maar het zag er van buiten gezellig uit.