We parkeren de auto op een zeer ruime parkeerplaats vlakbij RCN de Flaasbloem. Ook in drukke tijden heeft u hier geen probleem om de auto kwijt te raken.

Het eerste stukje van de wandeling gaat door de bossen richting Putven. Een leuk ven waar altijd wat te zien is. Er zit een kolonie ganzen die altijd fotogeniek zijn.

Ook over de Chaamse bossen is voldoende te vertellen. We hebben ook het geluk dat aan het begin van de wandeling een groot informatiebord staat.

De Chaamse Bossen
De Chaamse Bossen (1324 ha) zijn aangelegd tussen 1900 en 1934. Er groeien voornamelijk naaldbomen. De Alphense Bergen en de Generaalsbossen bij Alphen horen er ook bij. In dit gebied liggen verschillende graslanden, die voor verrassende uitzichten zorgen. Langs de randen van deze open plekken grazen in de ochtend- en avondschemering vaak reeën.

In Grenslandschap Taxandria werken Nederlandse en Vlaamse overheden en instanties samen om de grensoverschrijdende, natuurgerichte recreatie te stimuleren.

Taxandria is de oude, Germaanse benaming voor de huidige Kempen. Het toenmalige Taxandria werd ruwweg begrensd door de Demer in het zuiden, de Peel in het oosten, de Waal in het noorden en de Schelde in het westen.

De naam herinnert aan de Texuandri, een stam uit de Romeinse tijd. Vanaf de Middeleeuwen won de benaming Kempen steeds meer veld.

Zowel aan Nederlandse als aan Vlaamse zijde kenmerkt Taxandria zich door een afwisselend, licht glooiend landschap met bossen, heide, veengebieden, vennen en beekvalleien. Taxandria leent zich uitstekend voor actieve fietstochten, verrassende wandelingen, (ont)spannende kanotochten en lange ruiterritten door het groen.

Muis, ree en hond
De afwisseling van weilanden en bos zorgt voor mooie doorkijkjes. Zulke overgangsgebieden zijn heel populair bij allerlei dieren van muis tot ree. De laatste is erg schuw en houdt zich overdag meestal schuil.

Maar met wat geluk laat een hoogvlieger als de buizerd zich wel eens zien tijdens een van z'n indrukwekkende speurtochten.

In onze boswachterij broeden trouwens meer dan zeventig soorten vogels. Vaak zijn ze alleen te horen, zoals het bekende geroffel van de spechten. Om de rust van al deze dieren niet te verstoren, moeten honden aan de lijn. Behalve in het speciale 'hondenlosgebied'.

Rijker leven
De saaie dennenbossen van vroeger maken steeds meer plaats voor levendige variatie met jonge en oude loofbomen en struiken. Hierdoor krijgen meer planten en dieren weer een kans en ontstaat een rijker bosleven.

In zo'n natuurlijker bos hoort ook dood hout. Dood kun je zulk hout eigenlijk niet noemen, want die omgevallen bomen en gebroken takken barsten meestal van de schimmels en insecten. Je ziet hier dan ook vaak insecteneters als grote bonte specht rondscharrelen.

Dat rommelige dode hout heeft dus wel degelijk een belangrijke functie in het bos. De keurig opgestapelde stammen hebben natuurlijk een ander doel. Want nog steeds moet hier worden geveld om in onze behoefte aan hout te voorzien. Deze bomen worden zorgvuldig geselecteerd, zodat de vitaliteit van het bos blijft behouden.

Speciaal voor kinderen
Wat is er nu leuker dan in bomen klimmen, slootje springen of hutten en bruggetjes bouwen!

Op de kaart zie je het Speelbos waar je helemaal je eigen gang kan gaan. Er zijn dichtbegroeide plekken om verstoppertje te spelen, en er zijn slootjes en twee poelen. Als je eens wilt meewandelen met de boswachter, kan dat op elke eerste woensdagmiddag van maart t/m september.

Wil je meer weten, bel dan met de boswachter, telefoon 0161 - 49 28 46.

Meer water, meer natuur
Zoals overal in Nederland, is ook Brabant steeds meer aan het verdrogen door waterwinning, landbouw, huizenbouw en wegenaanleg.

Het gevolg is dat veel bijzondere planten- en diersoorten verdwijnen. Daarom zijn er op sommige plaatsen in de sloten stuwtjes aangebracht die het water vasthouden of heel langzaam afvoeren.

Speciaal voor kikkers, padden en salamanders heeft Staatsbosbeheer poelen gegraven om hun eieren in af te zetten. Ook libellen en andere waterliefhebbers profiteren daarvan. Om meer natuur te creëren, zijn enkele weilanden afgegraven. Daar kan zich nu een rijke structuur van planten ontwikkelen. Door al deze inspanningen ontstaan hier en daar weer nattere plekken, die voor de nodige variatie zorgen.

Onderweg komen we langs het Putven. Het mooiste ven op deze route. Dit ven, en ook de omgeving heeft in 1967 een wervelwind meegemaakt. Deze informatie kwamen we tegen op een informatiebord aan de rand van de Chaamse Bossen.

De tornade van Chaam 25 juni 1967

Trekrichting tornado
Het is die zondag een zeer warme dag, waar in Nederland het kwik tot boven de 25 graden stijgt. Om de warme, vochtige lucht in de depressie bij Ierland dringt boven Engeland koude lucht op. Op de grens tussen de zeer warme en de koude lucht ontwikkelen zich zware onweersbuien in West-Frankrijk. Omstreeks 13.00 uur ligt een lange rechte buienlijn tussen Londen en Parijs, die met een snelheid van 80 to 100 kilometer per uur in noordoostelijke richting beweegt. 16.27 uur: er ontstaat een tweede tornado in het Nederlands-Belgische grensgebied bij Ulecoten.

Met een lichte zwenking
Met een lichte zwenking bereikte de tornado de Chaamse bossen. Daar werden over een oppervlakte van ca. 75 ha de hoge naaldbomen ontworteld of afgebroken. Het bleek niet mogelijk uit de valrichting van de stammen duidelijke conclusies omtrent de draairichting van de hoos te trekken.

Brokstukken van caravans, golfplaten en graspollen
De beste indruk van de kracht van de tornado en de intensiteit en persistentie van de stijgstromen in de zware hagelbui wordt verkregen door het in kaart brengen van de meldingen omtrent neergekomen voorwerpen, die vermoedelijk door de windhoos waren meegevoerd. Golfplaten zag men neer komen in Gilze en Dongen. Zij werden ook gevonden bij Ijselstein en ten noordoosten van Gorkum. Bij Eethen werden brokstukken van een caravan gevonden. Tijdens de hagelbui die voor de tornado tussen Gorkum en de rotonde van Deil passeerde vielen daar tegelijk met de hagel graspollen uit de lucht. Daar de hoos van Tricht toen nog niet gevormd was, moeten die nabij Chaam opgezogen zijn.

Meer informatie over de tornado kunt u hier vinden.

We lopen de bossen uit richting Chaam. Maar we gaan geen bezoek brengen aan Chaam. Net voordat we het dorp binnenlopen slaan we af.

Chaam
Chaam zou reeds in 422 genoemd worden onder de maalstenen (vergaderplaatsen) van de Franken. De naam Chaam is afgeleid van de Keltische stam "Cambo" en pleit daarmee op zich al voor een prehistorisch ontstaan. "Cambo"-nederzettingen zijn meestal gelegen op de vruchtbare aanslibbingen van stroombeddingen. Het bekengebied van Chaam heeft er door de eeuwen heen een kleiachtige bodem afgezet, die vruchtbaarder is dan de bodem van omliggende dorpen. Ook in de geschiedenis van Chaam spelen abdijen, ridderorden en de heren van Breda een belangrijke rol. Aanvankelijk oefenen de abdijen van Thorn en Echternach een aantal rechten binnen het Chaamse grondgebied uit.

RCN de Flaasbloem
U vindt RCN de Flaasbloem nabij de Chaamse bossen ten zuiden van Breda.

Ons centrum ligt dichtbij de Belgische grens en de gemoedelijkheid van de zuidelijke regionen zijn dan ook merkbaar op ons centrum. De grensstreek heeft een afwisselend landschap met bossen, heidevelden, vennen en pittoreske dorpen. Een mooie omgeving voor fiets- en wandeltochten.  Lees verder.

We komen onderweg koeien tegen en zelfs het befaamde Chaamse hoen. Dat is de interesante afwisseling tussen de bossen en het open gebied waar een groot deel van de wandeling door gaat. Het is een gebied met veel campings en vakantieparken. Dat is het signaal dat het hier goed toeven is.

Chaams hoen
Het Chaams hoen, plaatselijk "Chaamse kiep" genoemd, werd in de negentiende en begin vorige eeuw ten zuiden van Breda op velen boerenerven gehouden als nuthoen.
Naast een relatief hoge eierproductie stonden vooral de kapoenen (gecastreerde hanen) bekend om hun specifieke heerlijke vleessmaak. Zelfs het toenmalige koningshuis (Willem III) had het Chaams hoen regelmatig op de menukaart staan.

Het Chaams hoen is een statig hoen met een brede diepe borst. Het heeft een enkele kam, rood van kleur, die bij de hen naar één kant omvalt, oranje ogen en leiblauwe benen. Het ras komt voor in de kleurslagen zilver- en goud bandpel. De gesloten zwarte banden (of pellen) behoren even breed te zijn als de grondkleur zilver of goud. De eieren zijn wit van kleur.

Dit zo fraaie landhoen raakte in de vergetelheid en werd de laatste jaren zelfs met uitsterven bedreigd. Op 29 november 2001 is formeel de Chaamse Hoender Club opgericht en heeft als doel het in stand houden van het Chaams hoen.

Het laatste gedeelte van de wandeling gaat over lange rechte wegen. Veel uitzicht, maar daardoor heb je soms het idee dat je moeilijk vooruit komt. Het is een gebied met veel campings en vakantieparken. Dat is het signaal dat het hier goed toeven is.

Tegen het einde van deze wandeling zullen we het park De Flaasbloem van RCN doorkruisen om langs de horecastop te komen. Op het terras is het inderdaad goed toeven.

De afwisseling tussen de Chaamse bossen en de weidse uitzichten over het Chaamse akkerland is de moeite waard.

POI's

• Chaamse Hoenders N51.5063 E4.8810
  
• Pauze RCN de Flaasbloem N51.4915 E4.8941
  
• Putven N51.5060 E4.8977
  
• Start/Finish/Parkeerplaats N51.4969 E4.9030