De wandeling begint op de parkeerplaats van Staatsbosbeheer tussen Elsendorp en St. Anthonis. Langs het Peelven, en gebiedje met natte hei, gaan we door het bos naar het Defensie Kanaal of Peelkanaal.

Defensiekanaal
Het Defensiekanaal is een deel van de Peel-Raamstelling, in 1939 uitgevoerd als verdedigingslinie met een antitankgracht en kazematten ter verdediging van het Nederlands grondgebied achter de Maaslinie.

De Raam is de rivier langs het iets verder naar het noorden gelegen Mill tot aan Grave bij de Maas. Het kanaal is met de moerassige peel een natuurlijke verdediging tot aan de Zuid-Willemsvaart.

Op 10 mei 1940 werd de stelling aangevallen door de Duitsers, die met een pantsertrein door de nog niet gesloten linie kon breken.

Nederland bood flink en moedig verzet, maar kon niet op tegen de Duitse overmacht en vooral de luchtaanvallen met Stuka duikbommenwerpers. 30 militairen zijn gesneuveld en meer dan 80 huizen en boerderijen zijn vernield.

Langs het kanaal en door het Sint Anthonis bos gaan we langs de rand van Landhorst, een echt peeldorp.

Landhorst
In 1913 werd de eerste boerderij gebouwd in dit toen nog wilde gebied met hei en veengrond. Na de ruilverkaveling van 1930 en de daarbij behorende ontginning werd het een bruikbaar landbouwgebied. Landhorst werd in 1945 gesticht en is daarmee de jongste dorp in de Peel.

Langs een open terrein met een plaatje "Pas op. Schrikdraad" gaan we verder het bos in. Dat moet een koe tegenhouden. Is het levensgevaarlijk, als onze hond onder de draad doorgaat en met de staart kortsluiting maakt???

Schrikdraad
De afrastering staat onder spanning en geeft een gevoelige tik bij aanraking. In een apparaat dat verbonden is met de afrasteringsdraad zit een accu en een condensator en het apparaat zit met flinke koperen pennen aan de grond verbonden (aarde). Met een uitgangsspanning van 3000 tot 6000V gaat bij aanraking van de draad, de stroom uit de condensator door het lichaam - weerstand van 500 Ohm - naar de aarde stromen en via de grond terug.

Het is niet gevaarlijk voor mens en dier - ook niet voor een klein huisdier of konijn - , maar geeft een schrikreactie, die het dier op afstand houdt. De impulsenergie varieert van 1 tot wel 15 Joule.

Als voedingsbron kan men het systeem op het lichtnet aansluiten, soms met een accu en tegenwoordig steeds meer op zonne-energie.

Bij normale installaties is het verbruik ongeveer 7 tot 10 Watt per uur. Heel krachtige installaties kunnen wel afrasteringen van 120 km (!) lengte bedienen. Grote installaties zijn ook nog voorzien van een bliksemafleider.

Door het bos komen we aan de rand van de Ullingse Bergen. Zie ook de foto's om te zien hoe mooi het hier is.We kunnen hier rechtdoor de hei op, maar als die te nat is, of met kinderwagens, is het aan te bevelen om naar rechts tot aan het fietspad te gaan.

Daar links en nogmaals links tot bij de diepgelegen waterplas, alwaar men rechts kan vervolgen.

Ullingse Hei
De zandverstuivingen en droge grond geven een beeld van de hei zoals die vroeger was met jeneverbesstruiken en verwaaide grove den en vliegdennen.

Het pad midden over de hei brengt ons voorbij de schaapskooi.

Hierna gaan we verder door het bos, achter de natuurcamping langs, naar het parkeerterrein aan de Bosweg. Van hieruit kan de route ook gestart worden.

Wij pauzeren nu iets verder bij Paviljoen De Heksenboom N51 37.601 E5 51.691.

De Heksenboom, Bosweg 40, 5845 EB Sint Anthonis 0485-382803

bgg 0485-3888566
[email protected] http://www.heksenboom.nl 

Zomer en Winter:
Maandag gesloten. (2e Paasdag en 2e Pinksterdag geopend / in dat geval dinsdag gesloten)
Dinsdag t/m zaterdag vanaf 11:00 uur open.
Zondag vanaf 10:00 uur open.

Op de terugweg gaan we rechts het bos in, langs het park af over de zandheuvels van de Ullingse Bergen tot bijna het einde van het bos. Daar buigen we linksaf om over de hooggelegen bosrand te genieten van de glooiingen. Hoe kan deze rand toch zo hoog zijn in een verder vlak landschap?

Ullingse Bergen
Heel duidelijk zien we hier dat de peel ontgonnen is en in cultuur is gebracht. De vlakke akkers worden intensief voor de landbouw gebruikt.

Geheel in tegenstelling met de zandduinen. Hoog en vooral droog en schraal. Dit stuifzand is in de laatste IJstijd opgewaaid, doordat de wind vrij spel had op de drooggevallen Noordzee, werden de korrels naar het zuidoosten geblazen tot duinen, die we nu nog in woestijngebieden kennen: 20 graden helling naar boven en 55 graden steil naar beneden. Door hei en begroeiing en wind vanuit andere richtingen zijn die duinen vervormd en afgevlakt, maar de noordoost-zuidwestelijke richting is nog op vele plaatsen te herkennen.

Verder gaand langs de heide en door het bos met oost-west gerichte zandheuvels en hier en daar een waterplas, komen we uiteindelijk weer terug op de parkeerplaats. We zien onderweg de schaapskudde.

Het Kempische Heideschaap
De schapen, het Kempische heideschaap, zijn typische kuddedieren die vooral dienen om de hei bij te houden.

Met een platte onbehaarde kop en lange wollige staart en witte poten is het vooral een statige grazer. Soms worden ze wel 65 kg zwaar. Ook de Schotse hooglanders houden de hei kort.

We komen hier nog een keer terug om de Landgoed Groote Slink Bunthorst, de Krim en Cleefs Wit te verkennen.

Startpunt

• A130 19km START P SBB N51 36.102 E5 49.711
• P SBB Heksenboom N51 37.532 E5 51.514
• A131 10km START P SBB N51 36.102 E5 49.711
• A132 8km START P SBB Heksenboom N51 37.532 E5 51.514

POI's

• Defensiekanaal N51 36.075 E5 48.925
• Landhorst N51 37.029 E5 47.650
• Schrikdraad N51 37.239 E5 48.516
• Ullingse Hei N51 37.254 E5 50.056
• Ullingse Bergen N51 37.938 E5 51.023
• Kempische Heideschaap N51 37.674 E5 50.438