We starten deze route bij de Kerk van het Onbevlekt Hart van Maria in Oud_Turnhout (België). Op een doordeweekse dag is daar voldoende parkeerplaats. De start van de wandeling ligt tegenover de kerk. Bij het oversteken van de drukke weg even goed uitkijken. Je kan er gebruik maken van de handbediende verkeerslichten om het oversteken veiliger te maken.

Kerk van het Onbevlekt Hart van Maria
De kerk is ingezegend in 1956 en parochiekerk van het Zwaneven sedert 1966. Zij is toegewijd aan het Onbevlekt Hart van Maria, Koningin der Wereld.

Nr. 66. Kerk Onbevlekt Hart van Maria. Moderne eenbeukige kerk met transept en rechth. koor, van 1934, naar afwijkend ontwerp van F. Van den Daele (onder meer zonder toren en met één schiptravee minder dan voorzien).

Opgetrokken uit gele baksteen op een sokkel van bruine baksteen en afgedekt door leien zadeldaken met op de kruising moderne dakruiter. Z.O.-puntgevel gemarkeerd door een rechthoekig ingangsportaal (circa. 1981), drielicht en bekronend kruis. Schip van twee traveeën, bestaande uit per drie gekoppelde rechthoekige vensters, geritmeerd door steunberen. Bepleisterd en witbeschilderd interieur met houten spitstongewelf. Zie verder op www.inventaris.vioe.be.

We lopen meteen een mooie en dure woonwijk in. Direct zien we een een aanbod voor een nieuwbouw villa. Vier slaapkamers, 2 badkamers, percelen van 2300 tot 5560 m2. Helaas, we moeten nog even doorsparen.

Hier was vroeger het 16e eeuwse jachtterein van Maria van Hongarije. Het was een moerassig gebied. Elke winter liepen hier ruim 40 ha. onder water. De heer Van der Taelen zorgde er in de eerst helft van de twintigste eeuw er voor dat de ontwatering van het gebied verbeterd werd. Hij verlegde de Rooise loop rond zijn omvangrijk grondgebied.

Ja, dan ziet het er vandaag de dag echt anders uit. Je kunt je niets meer voorstellen bij een jachtgebied of een moerassig gebied.

We komen in een gebied waar we als eens eerder doorgelopen hebben. Het gaat hier over de Lint, zie ook onze wandeling De Lint. We lenen een stukje informatie.

De Lint
Vroeger was hier een domein met Lindenbomen, een kasteel gebouwd in 1816 door Jean-Baptist Taelmans, een kapel, park, vijver, boomgaard, bossen, weiden en twee boerderijen. Deze laatsten hadden de naam Hoekven en Heihuisken. Er bestaat een oude gevelsteen met het jaartal 1552 erop. Deze steen is afkomstig van de "Koninginnenhoeve". Een hoeve met jachtpaviljoen die Maria van Bourgondië (zus van keizer Karel V) hier liet bouwen. De grond (de vroente) had ze geschonken gekregen van de stad Turnhout.

Het kasteel was door de tweede wereldoorlog zeer bouwvallig geworden en werd omstreeks 1945 gesloopt. Het domein werd daarna in kavels verdeeld. Hier ontstond de residentiële villawijk De Lint. Alleen de neogotische kapel (1928) van het voormalige kasteel bestaat nog. U kunt daar tijdens de wandeling even langs lopen.

We nemen dan ook een kijkje bij de oude kapel. Een beeldje staat hoog en droog in de muur. Dankzij onze stevige zoomlens kunnen we dit beeldje beeldvullend op de foto zetten.

En dan blijkt de tands de tijds toegeslagen te hebben. Er zit een groot gat in de borst en er loopt een flinke scheur door het hoofd. Een restauratie is op de duur zeker nodig.

We lopen nu de woonwijk uit en de natuur in. Leuk zo'n gevarieerde wandeling. Hier raken we de route van Rhoode. Ook deze keer komen we het oorlogsmonument tegen. In de folder staat nog wat welkome aanvullende informatie.

Oorlogsmonument
Op 11 juli 1941 maakte de Wellington 1c (R1184 BH-C) van het 300 Poolse squadron gelegen in Swinderly (GB) een crash landing op deze plaats.

Gelukkig overleefde de hele bemanning deze crash, maar was hun ontsnapping minder succesvol. De rest van de oorlog bleef de bemanning in gevangenschap.

They all risked their lifes for our Freedom, a privilege so often taken for granted..
"Ze riskeerden allen hun leven voor onze vrijheid, een privilege dat meestal als gewoon wordt beschouwd..".

Een ooggetuige verklaarde dat alle inzittenden zich met de parachute konden redden. Het vliegtuig brandde zo fel dat het onmogelijk was om dichter bij te komen dan 100 meter.

Hierna passeren we de enige horecagelegenheid op deze route.

Daarna gaan we echt de natuur in. We lopen door een groene laan, of beter door een groene tunnel.

Dit laantje heet de Schoon Dreef. Het liep vroeger helemaal tot de Priorij van Corsendonk. Maar dat was voordat in 1969 de E34 aangelegd werd.

Deze snelweg kun je in de verte horen. Ook zie je zo nu een dan een vrachtwagen voorbij komen. Storend is het allemaal niet, want door de doorgaans westelijke windrichting heb je weinig last van het geluid van de E34.

Dan komen we de Rooise Loop tegen. We lopen over een gewone simpele betonnen brug. Nergens wordt je aan de vroegere brug herinnerd. Die vroegere brug was een zogenaamde Pinbrug met een bakstenen gewelf.

Tijdens de Tweede Wereldoorlog werden hier palen met bovenaan een pin in de grond gestoken. Dit belemmerde de doorgang. Bij aanleg van de E34 werd de loop van de Rooise Loop verlegd en werd het bouwvallige bruggetje gesloopt en vervangen door een moderne betonnen brug.

Onderweg staat op elke boerderij een naam te lezen. Zo kom je ook langs de hoeves Ruiterskuil en Schrabbershof. Over de eerste gaat de volgende legende.

Ruiterskuil
De naam van Hoeve Ruiterskuil verwijst naar een oude kuil achter de hoeve. Tijdens een ruilverkaveling is de kuil drooggelegd en als weiland in gebruik genomen.

Volgens de overlevering zijn in de kuil ruiters verdronken. Deze ruiters vluchtten van een veldslag en vonden hun einde in de Ruiterskuil. Op de Sabbat zouden er heksen in witte gewaden rond de kuil gedanst hebben.

We lopen weer richting parkeerplaats. Net voordat we bij de auto zijn komen we langs een Lourdes grot. Keurig bijgehouden. Wel is de tands des tijd te zien in de gaten in de rots.

We maken de laatste foto's en gaan weer richting huis. Weer een leuke wandeling erbij, en genoeg om over te dagdromen.

Gebruikte Websites
Wikipedia
Infokantoor Toerisme