We zijn tijdens de zomervakantie van 2014 te gast bij Camping Elberling. Deze camping ligt direct aan de Elbe bij het kleine plaatsje Radegast (bij Blackede) in het noorden van Duitsland. Deze rustige camping ligt aan het Biosphärenreservat Niedersächsische Elbtalaue, een prachtig natuurgebied waar vogelaars hun hart kunnen ophalen. 

Op de website van de camping staat te lezen: Onze camping is prachtig gelegen bij de rivier de Elbe en ligt midden in een van Duitslands mooiste natuurreservaten nl. het Biosferenreservat Elbtalaue (erkend door Unesco) en is vooral geschikt voor fietsers, vogelaars, vissers, wandelaars en mensen die houden van rust.

Er zijn prachtige fietsroutes vanaf de camping. De "Ooievaarstraat" (Deutsche Storchen strasse)  is er een van. Vogelaars zullen versteld zijn van de hoeveelheid vogels die hier te vinden zijn. Met de bekende Hollandse gastvrijheid willen wij u van harte uitnodigen in het schitterende Elbtalaue.

We hebben een sfeerverslag gemaakt van ons verblijf. Dit verslag kunt u hier lezen.

Het is heerlijk om direct van de camping aan een wandeling te kunnen beginnen. Op 50 meter van onze staanplaats ligt een dijk. Hierachter ligt een schitterend gebied waar je tot aan de Elbe kunt wandelen. 

Onderweg komen we weinig bomen (en dus ook bossen) tegen waardoor we volop kunnen genieten van het wijdse uitzicht. Hierdoor is het ook eenvoudig om vogels te spotten. voor de vogels kun je beter vroeg op de dag of in de avond op pad gaan. 's Avonds strijken hele zwermen vogels neer om te overnachten. Een prachtig gezicht. 

Zo kun je zelfs met een wandeling van 12 of 16 km een flink deel van de dag zoet zijn. Regelmatig even stil staan om een vogel te spotten. Of een ree, want die kom je hier ook regelmatig tegen. Als er dan ook een mooi wolkenpakket boven je hoofd hangt krijg je schitterende foto's.

Biosphärenreservat Niedersächsische Elbtalaue
Rivierlandschap Elbe ligt aan weerszijden van de voormalige grens tussen oost en west. Dankzij de Koude Oorlog bleef de natuur jarenlang ongemoeid. Aan de Oost-duitse kant was een strook van 5 km direct langs de Elbe verboden toegang voor de bewoners. Een lang hekwerk dat helemaal langs de Elbe liep zorgde ervoor dat de rivier niet te bereiken was vanut het oosten.

Zo ontstond een waardevol natuurgebied geregeerd door eb en vloed. Sinds 1997 is Flusslandschaft Elbe erkend als UNESCO Biosfeerreservaat (Biosphärenreservat Niedersächsische Elbtalaue).

Dit landschap met uiterwaarden, dode rivierarmen, rivierduinen en oude ooibossen is een belangrijke broed- en rustplaats voor ooievaars, reigers, kraanvogels, zeearenden en andere zeldzame vogelsoorten.

Het Biosfeerreservaat beschermt ongeveer 400 kilometer Elbe, van de oude zoutstad Lüneburg in Niedersachsen tot Lutherstad Wittenberg, in Sachsen-Anhalt. In het gebied zijn veel wandel- en fietsroutes beschikbaar.

De route gaat over goed begaanbare paden, maar ook een stukje door vrij hoog gras. Afhankelijk van het seizoen, en of er pas gemaaid is, kan het gras best hoog staan. Als het dan nog nat weer is raden we goede wandelschoenen aan.

We slingeren ons richting Elbe waar we een mooi uitzichtspunt vinden.

Breed water, Brede weiden
De Elbe is een van de weinige nog grotendeels ongerepte rivieren van Midden-Europa. De Elbe is met een lengte van 1164 kilometer en een stroomgebied van 144.000 km² een van de belangrijkste rivieren van Midden-Europa.

De Elbe ontspringt in het Reuzengebergte en mondt uit in de Noordzee. Haar grootste zijrivieren zijn de Moldau en de Saale. In het Nederlands stond de rivier vroeger als Elve bekend.

De rivier met zijn brede lussen, met zijn oevers, uiterwaarden en moerassen is kenmerkend voor de oude tijden. Een landschap bevolkt door mensen. Uitgestrekte graslanden, weiden, en restanten van oude bossen zijn leefgebied voor talloze, vaak bedreigde planten en dieren.

Ooievaars nestelen overal in dit gebied. Kraanvogels broeden in afgelegen natte uiterwaarden. De Bever, die al decennia bijna uitgestorven was, heeft het is weer terug in dit gebied. Duizenden ganzen en zwanen gebruiken de Elbaue en aangrenzende moerassen als rustplaats en foerageergebied.

Er liggen mooie zandstranden aan de Elbe. Je kunt daar heerlijk ongestoord zonnen, picknicken en relaxen. Er komt weinig scheepsverkeer langs. Dus u hoeft dus ook niet bang te zijn voor golven die het strand overspoelen.

Als we een lange slinger door de uiterwaarden hebben gemaakt gaan we aan de andere kant van de dijk weer verder. We lopen een heel ander gebied in. Hier veel akkerbouw en drukte van de boeren die op het land bezig zijn. Ondanks al die drukte komen we een aantal ooievaars tegen. We sluipen om een aantal grote hooibalen heen om ze ongezien zo dicht mogelijk te benaderen. En dat lukt.   

Ooievaars
De ooievaar (Ciconia ciconia) is een grote vogel uit de familie ooievaars (Ciconiidae) uit de orde van de ooievaarachtigen (Ciconiiformes).

Als carnivoor eet de ooievaar een breed scala aan dierlijk prooien, inclusief insecten, vissen, amfibieën, reptielen, kleine zoogdieren en kleine vogels. Hij pakt het meeste voedsel van de grond, tussen lage vegetatie en uit ondiep water. Het is een monogame broeder, maar vormt geen paar voor het leven. Het paar bouwt een nest bestaande uit grote takken, dat soms meerdere jaren wordt gebruikt. Het vrouwtje legt elk jaar één legsel van gewoonlijk vier eieren, die 33 tot 34 dagen na het leggen asynchroon uitkomen. Beide ouders broeden om beurten de eieren en voeden ook beide de jongen. De jongen verlaten het nest 58 tot 64 dagen na het uitkomen en worden hierna nog 7 tot 20 dagen gevoed door de ouders.

De ooievaar heeft van het International Union for Conservation of Nature (IUCN) de status "veilig" gekregen. Hij profiteerde van menselijke activiteiten gedurende de middeleeuwen toen veel bossen werden gekapt, maar wijzigingen in landbouwmethodes en industrialisatie leidde tot een afname of zelfs verdwijnen van de ooievaar uit delen van Europa in de 19e en het begin van de 20e eeuw. Bescherming en herintroductieprogramma's in heel Europa hebben er in geresulteerd dat de ooievaar weer broedt in België, Nederland, Zwitserland en Zweden.

De ooievaar heeft weinig natuurlijke vijanden, maar kan wel last hebben van verschillende soorten parasieten. Het verenkleed kan last hebben dierluizen (Mallophaga) en vedermijten, terwijl de grote nesten een wijd scala aan Mesostigmatamijten bevatten.

Deze opvallende vogel heeft aanleiding gegeven tot vele legendes in zijn verspreidingsgebied, waarbij de meest bekende is dat baby's worden gebracht door de ooievaar.

De twee ondersoorten die lichtelijk variëren qua formaat, broeden in Europa (noordelijk tot Estland), Noordwest-Afrika, Zuidwest-Azië (oostelijk tot het zuiden van Kazachstan) en zuidelijk Afrika. De vogeltrek van de ooievaar vindt plaats over lange afstanden.

De ooievaar overwintert in Afrika ten zuiden van de Sahara of in India. Omdat hij gebruikmaakt van thermiek om te vliegen en deze zich niet vormt boven open water vermijdt hij tijdens de trek tussen Europa en Afrika de oversteek over de Middellandse Zee door om te vliegen via de Levant in het oosten of de Straat van Gibraltar in het westen.

Het laatste stuk lopen we weer over de dijk. Een grote groep dierlijke grasmaaiers versperren ons de doorgang maar leveren een mooi plaatje op.

Elke dag worden de schapen verplaatst. Het hoge gras in het stuk waar ze de vorige dag stonden is kort gegeten en voorzien van wat mest.  

Dan maken een kleine omweg door het dorpje Radegast. Hier staan een aantal mooie oude huizen en een oude kerk met een klok die aan de buitenkant van de toren is gehangen.

Radegast
Radegast is een plaats en voormalige gemeente in de Duitse deelstaat Saksen-Anhalt en maakt deel uit van de gemeente Südliches Anhalt in het Landkreis Anhalt-Bitterfeld.Radegast telt 1195 inwoners.

Onderweg zien we regelmatig een vakwerkhuis. Deze huizen zijn ruim opgezet en niet te vergelijken met een standaard doorzon-woning. Leuk is dat op de balken van deze woning hele teksten staan. Ze zijn van afstand vaak moeilijk te ontcijferen. Maar het woord God (Gott) komt regelmatig voor. 

Vakwerkhuizen
Vakwerk bestaat gewoonlijk uit een houten balkstructuur met een invulling. De stijlen van een vakwerkconstructie maken vaak ook deel uit van de gebintconstructie.

De invulling kan bestaan uit vlechtwerk van wilgentenen, eik, vuilboom of hazelnoot dat bestreken is met een mengsel van stro en leem. Het vlechtwerk bestaat uit verticale houten staken die in gaten en sleuven in de regels zijn bevestigd. Hiertussen worden vervolgens twijgen gevlochten. Later werd als invulling ook baksteen gebruikt. De meeste huizen langs de Elbe hebben stenen tussen de balken, maar hier en daar kom je ook leem tegen.

Omdat het bouwen van zo’n vakwerkhuis tot gepaste trots leidde zien we nogal eens een tekst boven de voordeur of de schuurpoort, waarin de eigenaar laat weten wanneer het huis gebouwd is, al dan niet onder aanroepen van heiligen die zijn nieuwe huis moesten beschermen tegen brand en ziektes.

Dan komen we weer terug op de camping. We hebben de directe omgeving verkend en genoten van de prachtige vergezichten, de vogels die we onderweg tegenkwamen en de mooie oude huizen langs de dijk, en het kleine dorpje Radegast. Op de camping steken we de barbecue aan en schenken daarbij een glas wijn in. Het leven is goed, het leven is heerlijk. 

Geraadpleegde websites:

• www.elbeling.com/nederl/index.htm
• http://nl.wikipedia.org/wiki/Ooievaar
• http://www.joostdevree.nl/bouwkunde2/vakwerkhuis_voorbeelden.htm
• http://nl.wikipedia.org/wiki/Vakwerk_(wandconstructie)
• http://www.elbtalaue-wendland.de

POI's

• Beversporen N53.3569 E10.7186
• Biosphärenreservat Niedersächsische Elbtalaue N53.3538 E10.7170
• Elbe N53.3634 E10.7140
• Gasthaus W. Janke N53.3476 E10.7236
• Hofcafe Brackede N53.3560 E10.7030
• Radegast N53.3448 E10.7255
• Start/finish/Camping Elbeling N53.3432 E10.7305
• Uitzichtpunt N53.3694 E10.6948
• Veel ooievaars N53.3523 E10.6975