START/FINISH/PARKEREN N51 48.542 E4 39.166
Afslag 21 op de A16. We parkeren in de buurt van de hoge spoorbrug aan de Hugo de Grootlaan. 24 uur gratis, wel een kaartje nemen. De route begint dan rechtstreeks naar de hoge toren van de Onze Lieve Vrouwe Kerk.

Ik moet bekennen dat wij het iets anders gedaan hebben. We komen met de trein. Daarmee hebben we de mogelijkheid om dit verhaal door te lezen. Zo zijn we voorbereid. Net zo gemakkelijk…

NS station N51 48.448 E4 40.071
Vanuit het station lopen we rechtstreeks de stad in ( en ‘verdwalen’ op zaterdag al meteen tussen de drukte bij de kraampjes van de markt)

Dordrecht N51 48.726 E4 40.096
Het is even doorlopen tot aan de Visbrug. Maar eerst Dordrecht:

De stad ontstond aan het riviertje de Thure te midden van veenmoerassen. De Thure was een zijtak van de rivier de Dubbel en liep ongeveer ter hoogte van het huidige Bagijnhof. De oorspronkelijke naam van Dordrecht is Thuredrith. Dit betekent "doorwaadbare plaats in de rivier Thure".

De oudste vermelding voor de stad dateert van rond 1120. Omstreeks dat jaar werd in een gedeelte van de Annalen van Egmond melding gemaakt van de moord op Graaf Dirk IV in 1049 'bij Dordrecht' (apud Thuredrech).

Dordrecht kreeg in 1220 stadsrechten van de Hollandse graaf Willem I. Na Geertruidenberg (1213) is Dordrecht daarmee de tweede stad waarvan bekend is dat het vrijheden van de Hollandse graaf kreeg.

Belangrijker nog en door haar strategische ligging krijgt de stad het stapelrecht in 1299 waardoor het zich kan ontwikkelen tot een belangrijke stapelplaats. Dordrecht verhandelde vooral wijn, hout en graan. Rond 1400 had de stad ruim 8000 inwoners, waarmee het de grootste stad van Holland was.

In 1421 kwam Dordrecht ten gevolge van de Sint-Elisabethsvloed, waarbij grote delen van het achterland (Grote Waard) voorgoed verdronken, op een eiland te liggen.

Door de goede ligging en de gunstige voorrechten groeide Dordrecht in de periode 1350-1420 uit tot één van de grootste en rijkste steden van Noordwest–Europa, de zogenaamde ‘Gouden Eeuw’ van Dordrecht.

Waalse Kerk N51 48.845 E4 39.943
Waals Hervormde Kerk. Langgerekte zaalkerk op de hoek van de Voor- en Visstraat. Oorspronkelijk kerk van het H. Sacramentsgasthuis aan de Visstraat, sinds 1635 in bezit van de Waalse Gemeente.

De kapel, reeds in 1608 ingekort, werd in 1840 nagenoeg afgebroken en herbouwd.

Het gebouw is negen traveeën lang. De bakstenen zijgevel aan de Visstraat heeft geprofileerde, rondbogige nissen waarbinnen de vensters.

Vroeg neogotische voorgevel aan de Voorstraat, waarboven een zeshoekig klokkentorentje van twee geledingen, afkomstig van de in 1840 gesloopte Engelse kerk aan de Wijnstraat.

Gebroeders de Witt N51 48.856 E4 39.907
Het Standbeeld van Johan (links) en Cornelis de Witt is van de hand van beeldhouwer Toon Dupuis (1877 - 1937). Het bronzen sculptuur is uit 1918. In de straat links om de hoek even voorbij het Stadhuis zijn ze geboren.

Daar woonde vader Jacob de Witt, die door Willem II werd vervolgd. In1653 wordt intelligente Johan aangesteld als raadspensionaris van de Staten van Holland.

Johan de Witt N51 48.868 E4 39.903
Na de 80-jarige Oorlog ontstaat in Münster de Republiek der Verenigde Zeven Provinciën met Willem I als stadhouder (lieu tenant) aan het hoofd. De Republiek kent na de dood van Stadhouder Willem II van Oranje Nassau geen leider meer: het stadhouderloos tijdperk. Daaruit ontstaat enig rumoer.

De Staatsen, veelal adelijken, die voor de regenten zijn, staan tegenover de Orangisten of Prinsgezinden, veelal het gewone volk. De landprovincies zijn meestal op de boerenstand gericht, zoals bijna overal in Europese landen, maar daartegenover richten Holland en Zeeland zich vooral op overzeese handel. En dan is er nog de calvinistische / katholieke tegenstelling. Voorwaar geen eenvoudige tijd zonder een regeringsleider….

Daar komt nog bij dat Frankrijk zich in het noorden, ons zuiden, sterker wil maken en Engeland onder Cromwell – die Karel I van Engeland, vader van Mary Stuart, heeft afgezet - wereld overheersing wil, met Nederland als tegenstander; Willem II is immers getrouwd met Mary Stuart en katholiek, en richt zich meer op een landleger tegen de Franse dreiging – Engeland is, totdat Cromwell komt, immers een mindere dreiging.

In die tijd en onder die omstandigheden opereert Johann de Witt en wordt in 1653 benoemd als Raadspensionaris van Holland.

Na de plotselinge dood van stadhouder Willem II wil de meerderheid van de Nederlandse provinciale besturen geen nieuwe stadhouder van het Huis van Oranje; De Witt is er een groot voorstander van. Hij noemde het de periode van "De Ware Vrijheid".

Zijn functie lijkt op een combinatie van minister-president, minister van binnenlandse zaken, buitenlandse zaken en van financiën tegelijk. Daardoor is hij machtig. Onder zijn bewind wordt Nederland het machtigste land ter wereld en de vrije handel en de republikeinse vorm van regering worden gezien als de leidende factoren voor economisch en politiek succes.

Met Engeland sluit hij vrede na de nederlaag bij Nieuwpoort. Een geheime clausule – de Acte van Seclusie – houdt in dat de Oranjes uitgesloten worden van benoemingen tot stadhouder. Hij krijgt invloed op de opvoeding van de zoon van Willem II. Hij bouwt een sterke vloot op met de Ruyter als admiraal, en niet onder Tromp, een vurig Oranjeklant aanhanger. Hij richt het vaderlandse marinierskorps op. Met de sterke vloot verwaarloost hij echter het landleger, waardoor het land door de expansiepolitiek van de Fransen onder zware druk komt te staan.

Met Engeland en Zweden sluit hij een verbond tegen de Fransen: de Triple Alliantie. De Engelsen spelen ‘vals spel’ – in 1660 is Cromwell op zijn beurt weer afgezet ten gunste van Karel II - zodat in Rampjaar 1672 een oorlogsverklaring aan de Republiek volgt. Dat leverde veel weerstand op onder de bevolking.

Er wordt een moordaanslag op de broers gepleegd, waardoor Johan tijdelijk wordt uitgeschakeld en de prinsgezinden Willem van Oranje weer als stadhouder Willem III in het zadel kunnen helpen. Dat luidt dan de totale ondergang in van de Gebroeders de Witt.

Na een proces op 20 augustus wordt Cornelis veroordeeld; Johan wordt naar de gevangenis gelokt, waar beiden worden gelyncht, gedood, worden opgehangen en verminkt.

Stadhuis Dordrecht N51 48.836 E4 39.858
Het Stadhuis van Dordrecht was eerst een markthal. Het is in 1383 gebouwd voor Vlaamse kooplieden die er lakense stoffen verhandelden. In 1544 namen de bestuurders van de stad hun intrek in het gebouw en werd het Stadhuis. Het plein voor het stadhuis is aangelegd in 1679.

Het gebouw raakte zijn middeleeuwse gevel kwijt bij een grote verbouwing in de 19e eeuw. Toen kreeg het Stadhuis zijn huidige gevel en trap met leeuwen. De leeuwen zijn gemaakt door IJzergieterij L.J. Enthoven en Co, 's-Gravenhage 1841.

We kijken vanaf het Stadhuisplein ook nog even naar de ‘gracht’ waaroverheen het stadhuis is gebouwd. Gracht tussen aanhalingstekens, want Dordrecht kent geen grachten maar Havens. Het water is dus de eerste haven van Dordt geweest met over de brug en voorbij de huizen de Voorstraat

We passeren verder in de Grotekerksbuurt het Pelgrimshuis en het huis van de Familie De Witt. Zie https://cms.dordrecht.nl

Hier sluit de route aan vanuit de Parkeerplaats auto.

Let ook op de ‘gracht’ achter het stadhuisplein en achter de grote kerk. Aan de rechterkant kan men aanmeren. Lossen aan de huizen. En aan de andere kant van de huizen is de winkelstraat.

Schepen mogen niet aan de linkerkant afmeren. Dat deel van de haven is bestemd voor de doorvaart.

Onze Lieve Vrouwe kerk. N51 48.847 E4 39.624
Dan komen we bij de grote kerk of de Onze Lieve Vrouwe kerk. Als we naar binnen gaan zien we niet alleen een prachtig interieur, we horen de overweldigende muziek van het grote orgel en – bij binnenkomst oversteken naar de overzijde – een fraai overzicht tijdens de videopresentatie.

Uitsluitsel over de ouderdom van de Grote Kerk is niet te geven, maar archeologische gegevens laten toe te concluderen dat de kapel, genoemd in een oorkonde die in 1122 vervaardigd is, de Grote Kerk kan zijn geweest. In 1986 werd bij opgravingen onder het koor van de huidige Grote Kerk muurwerk van tufsteen aangetroffen, dat kon worden gedateerd in de dertiende eeuw.

Het gaat om een Romaans koor met een opmerkelijk ruime halfronde absis. De binnenmaat daarvan bedraagt liefst negen meter.

Helaas kon alleen een deel van het koor onderzocht worden, dus blijft voorlopig in het ongewisse of de twaalfde-eeuwse Romaanse kerk nog een voorloper heeft gehad. Wel is duidelijk dat Dordrecht in die tijd al een kerk van allure had.

Een legende: Over de stichting van de Dordtse Grote Kerk is een vijftiende-eeuwse legende bewaard gebleven. De legende vertelt dat een zekere Sura geldschieter zou zijn geweest.

Toren Dordrecht N51 48.853 E4 39.595
De toren van de Grote Kerk had er eigenlijk een hoge toren moeten worden. Het gevaarte helde echter in de 16de-eeuw al over. Eeuwenlang is er gebouwd aan de Grotekerkstoren. In de huidige tijd is zo'n langdurig bouwproces ondenkbaar, maar 600 jaar geleden was dat vanwege de beperkte middelen en technieken niet ongebruikelijk.

Met de bouw werd begonnen in het begin van de 14de eeuw. Ruim honderd jaar later, rond 1450, was het werk gevorderd tot de omloop. Maar toen sloeg het noodlot toe. Bij de grote stadsbrand in 1457 werden kerk en toren zwaar gehavend. De herbouw gaf de kans om de plannen te herzien. De toren zou een achtkantige bekroning van natuursteen krijgen en maar liefst 108 meter hoog worden.

De toren begon in die tijd al te verzakken en vervaarlijk over te hellen. Een bijna 50 meter hoge torenspits zou desastreus kunnen zijn, daar werd dan ook van afgezien. Er bestonden plannen om de toren af te breken en de kerk te vergroten.

De vrijstaande westingang van de toren herinnert daar nog aan. Uiteindelijk werden in 1626 de vier kolossale wijzerborden aangebracht, die tot op vandaag het silhouet van 'de Dordtse Dom' bepalen. De uiteindelijke hoogte van de toren werd daardoor 65 meter.

De moeite van het beklimmen van 275 traptreden wordt beloond met een groots uitzicht. Dichtbij ligt de oude binnenstad met de havens aan het drukst bevaren rivierenknooppunt van Europa. Verder weg strekt de stad zich uit in zuidelijke en oostelijke richting bijna uit tot aan de Biesbosch.

Zichtbaar zijn onder andere de centrale in Geertruidenberg, de petrochemische industrie in Moerdijk en als het meezit zelfs de toren van Breda. Naar het oosten en het noorden zijn plaatsen als Gorinchem en Gouda te onderscheiden en soms zelfs de Utrechtse Domtoren. In westelijke richting zijn onder andere de Brienenoordbruggen en de Euromast te zien. Het klimmen valt ons mee, het uitzicht valt ons tegen vanwege het weer. Zie http://www.grotekerk-dordrecht.nl

Engelenburgerbrug N51 48.923 E4 39.663
De Engelenburgerbrug, soms Blauwbrug genoemd, is een brug in Dordrecht. De brug ligt naast de Blauwpoort en verbindt het eiland Nieuwe Werck met de binnenstad van Dordrecht, samen met de Damiatebrug, de Roobrug en de Lange IJzeren Brug.

In 1559 maakte de stad plannen om de Engelenburgerbrug te bouwen. De eerste Engelenburgerbrug was in 1560 gereed.

De Engelenburgerbrug geeft toegang tot de Nieuwe Haven/Wolwevershaven en draait overdag ieder half en heel uur.

We gaan langs de Nieuwe Haven verder en passeren het Museum Simon van Gijn en het Stedelijk Museum Dordrecht.

In het bos worden omgevallen bomen en afgevallen takken niet meer opgeruimd. Het dode hout vormt een ideaal leefmilieu voor insecten en larven, maar ook voor diverse soorten paddestoelen.

Wanneer u van zo'n dode stronk een stukje schors optilt, ziet u dat het eronder krioelt van het leven.

Priegelbeestjes in het bos In het bos leven allerlei kleine beestjes. Spinnen, wurmen, insecten... Griezels? Welnee! Bekijk ze maar eens goed. Dan zie je dat ze helemaal niet eng zijn. Hoe je ze kunt vinden? Heel gemakkelijk!

Kuipershaven en Wolwevershaven N51 49.071 E4 39.939
De Nieuwe Haven gaat na de ophaalbrug over in de Kuipershaven op de rechterkade en de Wolweverskade links. De naam werd al gebruikt in 1775 om de kade aan te duiden van de Wolwevershaven.

Dat hier schitterende panden te vinden zijn komt door de rijkdom uit de handel onder andere in wijn 17e en 18e eeuw. Wijn was een zeer belangrijk handelsproduct geworden en uiteraard is het dan vanzelfsprekend dat de aanverwante industrie als kuipersnijverheid hiermee gelijke tred houdt. Kuipershaven 44 is in 1700 gebouwd.

Patriciërshuis Wolwevershaven 9 N51 49.140 E4 40.049
In het havengebied van de historische binnenstad van Dordrecht en aan de oevers van de Oude Maas bevindt zich het monumentale pand Wolwevershaven 9. Verborgen achter de gevel treft u een uniek patriciërshuis aan met veel originele stijlelementen.

In dit intieme huismuseum in Dordrecht krijgt u een indruk hoe de gegoede burgerij leefde tussen 1780 en 1815. Van kelder tot zolder maakt u een tijdreis en ontdekt u bijzondere en vooral originele details, schilderijen en tekeningen.

Jarenlang werd het Rijksmonument als woonhuis gebruikt, maar de laatste bewoners hebben de authentieke woning en de bijzondere collectie opengesteld voor het publiek.

We bellen aan en mogen als gast binnenkomen. We worden alleraardigst ontvangen en krijgen een kopje koffie toe. Zeer knus, gezellig en zeer mooi. Dit is echt de moeite waarde. Kijk maar. Zie http://www.dordtspatriciershuis.nl

Damiatebolwerk N51 49.161 E4 40.106
Wat blijft komt nooit meer terug. Dichtregel van Jan Eijkelenboom. Het beeld van de Wolwevershaven werd bepaald door het Damiatenbolwerk aan de ingang van de haven. De palissade die langs de rivier in de richting van de molen doorliep is in 1644 vervangen door een muur.

Nadat de kade eerst vooral een opslag- en nijverheidsfunctie had gehad, werden er steeds meer grote woonhuizen gebouwd. In 1639 is de draaiboom die de toegang tot de haven afsloot door een brug vervangen. De Damiatebrug, vroeger ook bekend onder de naam Galgebrug, ontleent zijn naam aan de houtkoperij ter plaatse “Damiate” genaamd. Een naam die ook overging op het Damiatebolwerk.

Waterknooppunt N51 49.357 E4 40.167
Bij Dordrecht komen drie rivieren samen: de Beneden-Merwede, de Noord en de Oude Maas. Dit drierivierenpunt is het drukst bevaren waterknooppunt van Europa.

Het Eiland van Dordrecht wordt omringd door verschillende grote waterwegen: naast de Beneden-Merwede en de Oude Maas zijn dat de Nieuwe Merwede, Hollands Diep en Dordtsche Kil.

Het water in Dordrecht ligt over het algemeen iets onder NAP, bijvoorbeeld -1,50 meter. Het hoogste natuurlijke punt van het Eiland van Dordrecht is de Kop van de Oude Wiel met een hoogte van 2,60 meter boven NAP.

Groothoofdspoort N51 49.176 E4 40.215
Het Groothoofd is historisch grondgebied. Eeuwenlang was dit de belangrijkste plek waar vreemdelingen Dordrecht binnenkwamen. Heel wat prinsen van Oranje zetten hier voet aan wal, en werden dan op de kade vorstelijk onthaald.

Maar ook hun tegenstanders kwamen hier aan, zoals de hertog van Alva. Het Groothoofd ligt aan het drukst bevaren rivierenkruispunt van Europa: de Beneden-Merwede, de Oude Maas en de Noord.

De oorspronkelijk middeleeuwse poort werd rond 1350-1400 gebouwd en kreeg in 1618 haar tegenwoordige vorm. Het beeldhouwwerk op de poort is voor een groot deel vervaardigd door de beeldhouwer Gillis Hüppe (1576-1650). Hij kwam uit Luik en woonde vanaf 1615 in Dordrecht.

In de poortdoorgang kan men oorspronkelijke gotische gewelven zien. Tijdens de verbouwingen van 1618 en 1640 kreeg de poort een renaissance-uiterlijk. In 1618 werd er ook een toren op de poort gezet.

Aan de waterzijde van de poort zien wij het reliëf met de Dordtse Stedenmaagd. De maagd is gezeten in een tuin - omheining, die enerzijds haar ongehuwde staat symboliseert, maar anderzijds verwijst naar de onneembaarheid van de stad Dordrecht, omdat zij is omgeven door water. In haar ene hand heeft zij het het wapen van Dordrecht en in de andere hand een palmtak. Rondom haar zijn wapens van Nederlandse steden afgebeeld, die in relatie met Dordrecht stonden.

Het gewelf van de poort herinnert aan de laatgotische bouw. Bovenin de poort aan de landzijde, is het wapen van Dordrecht afgebeeld. Twee griffioenen houden het vast. Het zeventiende-eeuwse kunststuk is zoals gezegd van Gilles Huppe. Hij nam trouwens het leeuwendeel van het beeldhouwwerk aan de toren voor zijn rekening.

De koepel heeft pas later zijn huidige gedaante gekregen. De Groothoofdspoort is een fraai gebouw van algemeen belang wegens zijn bijzondere oudheidkundige en kunsthistorische waarde. Zie http://www.wekdordrecht.nl/toerisme-dordrecht

Onbeschaamde N51 49.076 E4 40.101
Aan de deftigste straat van Dordrecht, de Wijnstraat, liet burgemeester Abraham van Beveren in 1650 dit dubbelbrede woonhuis bouwen. Tot en met het eind van de 14de eeuw resideerden de Graven van Holland in deze straat en daardoor bleef het ook in latere eeuwen geliefd bij vooraanstaande families. Van Beveren kocht maar liefst drie middeleeuwse huizen om zijn droom te verwezenlijken. In de loop van de tijd hebben verschillende vooraanstaande families het huis bewoond.

De gevel van het huis is vormgegeven als een klassieke tempel met vier kolossale Corinthische pilasters, een architraaf en fronton. In het fronton staat een putto, een bloot manneke, waar het huis zijn naam aan ontleent. De putto draagt de wapens van de familie Van Beveren en Ruysch, het eerste bewonerspaar.

Munt van Holland N51 48.986 E4 40.186
In 1366 werd op last van hertog Albrecht van Beieren een stuk grond met opstallen in Dordrecht aangekocht ten behoeve van de vestiging van de Munt van Holland.

In 1555 vond op last van keizer Karel V een grote verbouwing plaats en kreeg de Munt van Holland de vorm zoals wij het heden ten dage nog kennen.

De Munt strekt zich uit van de voorzijde aan de Voorstraat tot de Doelstraat aan de achterzijde, over een lengte van meer dan 110 meter. De komst van de Fransen in 1795 betekende het einde van de Dordtsche Munt als instelling.

Dordrechts Museum N51 48.839 E4 40.307
We lopen even in en uit en daarna links in de Steegoversloot langs het Gerechtsgebouw en de achtertuin van het voormalige Augustijnerklooster naar het Dordrechts Museum aan de Museumstraat, waar de prachtige bomen staan.

Maar vooral binnen in het museum zijn vele belangrijke werken te zien van onze grote schilders, met speciale aandacht voor schilders uit Dordrecht. Albert Cuyp, Ferdinand Bol, verder van Gogh Breitner en Appel, maar ook Ary Scheffer. Zie https://www.dordrechtsmuseum.nl/kunstenaars

Arend Maartenshof N51 48.800 E4 40.249
We kijken even binnen in het Arend Maartenshof, komen langs de lagere school uit 1910 en willen dan het Drievriendenhof, het moderne winkelcentrum binnengaan, maar dat lukt nu helaas niet. Het wordt verbouwd en nog mooier gemaakt. Daarom lopen we er langs af naar het Statenplein.

De weekmarkt is iedere vrijdag en zaterdag op het Statenplein en de Sarisgang. Het aanbod op de markt is zeer divers, van groente en fruit tot stoffen. Landelijk staat de markt zeer hoog aangeschreven en heeft in het verleden al eens de prijs voor Beste Markt van Nederland gewonnen.

De gezellige oude pandjes worden afgewisseld met nieuwbouw en het nieuwe plein. Op het Statenplein vind je een gezellige mix van winkels en restaurants. Rondom het Statenplein liggen gezellige straatjes waar je uitgebreid kunt winkelen.
We zoeken even naar het poortje en gaan dan naar het Hof.

Hof van Dordrecht N51 48.918 E4 40.165
Het Hof van Dordrecht, gelegen in het historische centrum van de stad, is een voormalig augustijnenklooster uit de 13e eeuw.

Het gebouw is in 1835 aangekocht door de gemeente, waarna het jarenlang een school is geweest. Inmiddels doet het klooster al jaren dienst als ontmoetingsplek voor cultuur, historie en verdieping na de restauratie tussen 1968 en 1972.

Het nieuwe Hof biedt bezoekers een nieuwe multimediale ervaring die je meeneemt van de middeleeuwen tot nu. Aan de hand van zes thema’s wordt de geschiedenis verteld van Dordrecht in de Middeleeuwen, de beruchte Sint Elisabethsvloed in 1421 waarbij de Biesbosch werd gevormd, de gilden en het stadsbestuur in de zestiende en zeventiende eeuw, de Eerste Vrije Statenvergadering, de Synode van Dordrecht, die de aanzet gaf tot de Statenbijbel, en de industrialisering in de negentiende en twintigste eeuw.

Centrale rol is weggelegd voor de Statenzaal van het klooster, de politieke bakermat van Nederland, waar de Eerste Vrije Statenvergadering van 1572 zal worden weergegeven in een spraakmakende multimediale voorstelling.

Daarnaast wordt een fraaie selectie uit de veelomvattende historische en schilderijencollectie van de stad getoond in combinatie met de modernste digitale technieken.

Het resultaat is een volledig vernieuwende wijze van het tonen en beleven van de geschiedenis.

Eerste Vrije Statenvergadering N51 48.918 E4 40.165
In 1572 kwam te Dordrecht de Eerste Vrije Statenvergadering bijeen. Vertegenwoordigers van alle Hollandse steden erkenden stadhouder Willem I, prins van Oranje, en steunden de opstand tegen de Spanjaarden.

De pogingen van Filips II om de protestanten te onderdrukken en om regering, rechtspraak en belasting te hervormen en te centraliseren leidden tot opstand in de Lage Landen. Dit was een schending van de privileges en rechten die waren verleend door onder meer hertog Filips de Goede, de grondlegger van de Nederlandse Staat, en keizer Karel V als graven van Holland en die ook Filips II in 1549 gezworen had te zullen naleven.

De stadhouder van de Spaanse koning Willem van Nassau, prins van Oranje, koos de zijde van de opstand. De openlijke opstand begon in Holland (Den Briel op 1 april 1572) en Zeeland.

Van 19 juli tot en met 23 juli 1572 werd, naar wordt aangenomen, in de refter van het Augustijnenklooster te Dordrecht de Eerste Vrije Statenvergadering van Holland en West-Friesland gehouden. Deelnemende afgezanten aan deze historische vergadering kwamen behalve uit Dordrecht uit: Alkmaar, Edam, Enkhuizen, Gorinchem, Gouda, Haarlem, Hoorn, Leiden, Medemblik, Monnickendam en Oudewater.

Namens Willem van Oranje had Filips van Marnix van Sint-Aldegonde de leiding van dit overleg. Naast de vertegenwoordigers van de steden uit Holland was ook Willem van der Marck, heer van Lumey, opperbevelhebber van de watergeuzen aanwezig.

Tijdens deze vergadering werd gesproken over de organisatie van de opstand. Men sprak zich uit tegen de onrechtmatige Spaanse overheersing van Alva, erkende Willem de Zwijger als rechtmatige stadhouder van de koning en steunde Oranje financieel in zijn strijd tegen de Spaanse overheersing van Alva. Voorts werd op verzoek van de Prins besloten tot vrijheid van godsdienst.

De koning van Spanje werd verlaten (niet afgezet) in 1581. En toen er geen buitenlandse vorst de Nederlanden wilde overnemen ging het land na 1588 verder als de Republiek der Zeven Provinciën.

Herstel van de Oranjes N51 48.898 E4 40.185
Dordrecht voerde een scherp anti-stadhouderlijke koers. Op 26 juli 1783 werd het exercitiegenootschap "De Vrijheid" opgericht. De Patriotten wilden de oude vrijheid heroveren op de Oranjes. Nederland was immers al ruim tweehonderd jaar een republiek, erfopvolging hoorde daar niet in thuis. Al snel volgden meerdere steden. Stadhouder Willem V vluchtte uit Holland.

Op 18 september 1787 echter capituleerde Dordrecht voor de troepen van de Pruisische koning Frederik Willem, de zwager van Willem V. De Oranjerestauratie werd met kracht ingezet en de democratische beweging weggevaagd. Willem V werd in zijn positie hersteld. In 1815 nam zijn zoon Willem I, voorheen Willem VI, de titel Koning der Nederlanden aan.

Augustijnenkerk N51 48.929 E4 40.168
De Synode van Dordrecht (ook wel de Synode van Dordt genoemd) was een door de Nederduitse Gereformeerde Kerk belegde kerkvergadering. De Synode kwam in opdracht van de Staten-Generaal in Dordrecht, de eerste stad van Holland, bijeen om te proberen een eind te maken aan de godsdienstige controverse tussen remonstranten (Arminianen) en contra-remonstranten (Gomaristen), een conflict dat zich in de aan de Synode van Dordrecht voorafgaande jaren tot een splijtzwam in de Nederlandse maatschappij en politiek had ontwikkeld.

Alvorens met de eerste vergadering van de synode te beginnen vond er op 13 november 1618 een kerkdienst plaats in de Grote Kerk. Daarna begon men aan de eerste vergadering in een bovenzaal van de Kloveniersdoelen. Daar werd op 9 mei 1619 ook de 154e en laatste vergadering afgesloten.

Er werd dus bijna iedere dag vergaderd. Behalve naar vertegenwoordigers van alle bij de Republiek der Zeven Provinciën aangesloten provincies, had de synode ook uitnodigingen verstuurd naar en achttal buitenlandse gereformeerde kerken met het verzoek om vertegenwoordigers te sturen. Deze buitenlandse vertegenwoordigers kregen ook stemrecht.

Een van doelen werd de vertaling van de Bijbel in de Nederlandse taal. Van 19 november 1618 tot 27 november 1618 heeft de Synode van Dordrecht in zeven zittingen gesproken over de mogelijkheid van een officiële vertaling (de Statenvertaling) van de Bijbel uit de oorspronkelijke talen, waarin de Bijbel geschreven is, naar het Nederlands. In de kerk is dit proces mooi weergegeven en wordt enthousiast begeleid.

Ary Scheffer N51 48.907 E4 40.036
Ary Scheffer (in Nederland ook Arij Scheffer) (Dordrecht, 10 februari 1795 - Argenteuil, 15 juni 1858) was een Nederlands-Frans romantisch kunstschilder.

Scheffer werd geboren als zoon van Johan Bernard Scheffer (1773 - 1809) die eveneens beroepsschilder was. Zijn moeder was Cornelia Lamme (1769 - 1839), eveneens kunstschilder en afkomstig uit een kunstenaarsfamilie. In 1797 verhuisde het gezin naar Den Haag. Later vertrokken ze naar Amsterdam, waar vader Scheffer één jaar hofschilder van koning Lodewijk Napoleon werd.

Na zijn dood verhuisde het gezin naar Brussel. Scheffers moeder verhuisde twee jaar later (in 1811) naar Parijs, waar Scheffer in de jaren daarna succes oogstte en bekendheid verwierf. Ook materieel ging het hem goed en hij had hooggeplaatste en beroemde vrienden, waaronder Markies de Lafayette, Franz Liszt en Frédéric Chopin, die hij drie keer portretteerde. Door zijn koningsgezindheid kwam hij in moeilijkheden tijdens de Tweede Republiek in 1848. In 1850 liet hij zich tot Fransman naturaliseren.

Hofjes N51 48.730 E4 40.151
Het Van Slingelandthof is het oudste hofje van Dordrecht. Het hofje wordt ook wel het Oude Vrouwenhof genoemd en dankt deze naam aan de functie van het hofje. Het Oude Vrouwenhof diende, zoals ook op de gevelsteen boven de poort te zien is, als woningen voor alleenstaande arme vrouwen. Het van Slingelandthof werd in 1519 uit liefdadigheid gebouwd door Pieter Hendriksz van Slingelandt.

Aan de rand van het centrum van Dordrecht vind je een klein hofje dat het Regentenhof wordt genoemd. Het Regentenhof staat ook wel bekend als het Lenghenhof en is vernoemd naar Gijsbert De Lengh, hij stichtte het hof in 1755 en was koopman en reder. Het Regentenhof bestaat eigenlijk uit drie hofjes waarvan de regentenkamer zich in de middelste bevindt.

Het Regenthof werd bedoeld om arme gezinnen een dak boven het hoofd te geven. Tegenwoordig wordt het uitsluitend bewoond door vrouwen…

Voorbij de hofjes gaan we terug naar het Station en passeren daarbij de Stedenmaagd, de Remonstrantse kerk, de Wilhelminakerk en de Christelijk Gereformeerde kerk.

En zo komt er een einde aan deze indrukwekkende wandeling met veel vaderlandse geschiedenis. Krachtig zoals het er in die tijden aan toe is gegaan. Heftig.

Maar ook vele mooie huisjes en gezelligheid zijn we tegen gekomen in dit mooie Dordrecht

Startpunt

• START/FINISH/PARKEREN Parkeergarage Hugo de Grootlaan
  (Weeskinderendijk 19) N51 48.542 E4 39.166
  
• NS station N51 48.448 E4 40.071

Geraadpleegde websites:

• https://cms.dordrecht.nl/bezoekers/kunst-en-cultuur/stadhuis
• http://www.grotekerk-dordrecht.nl/de_toren/language:nl
• http://www.dordtspatriciershuis.nl
• http://www.wekdordrecht.nl
• https://www.dordrechtsmuseum.nl/kunstenaars

POI’s

• Dordrecht N51 48.726 E4 40.096
  
• Waalse Kerk N51 48.845 E4 39.943
  
• Gebroeders de Witt N51 48.856 E4 39.907
  
• Johan de Witt N51 48.868 E4 39.903
  
• Stadhuis Dordrecht N51 48.836 E4 39.858
  
• Onze Lieve Vrouwe kerk. N51 48.847 E4 39.624
  
• Toren Dordrecht N51 48.853 E4 39.595
  
• Engelenburgerbrug N51 48.923 E4 39.663
  
• Nieuwe Haven N51 48.925 E4 39.756
  
• Kuipershaven en Wolwevershaven N51 49.071 E4 39.939
  
• Patriciërshuis Wolwevershaven 9 N51 49.140 E4 40.049
  
• Damiatebolwerk N51 49.161 E4 40.106
  
• Waterknooppunt N51 49.357 E4 40.167
  
• Groothoofdspoort N51 49.176 E4 40.215
  
• Onbeschaamde N51 49.076 E4 40.101
  
• Munt van Holland N51 48.986 E4 40.186
  
• Dordrechts Museum N51 48.839 E4 40.307
  
• Arend Maartenshof N51 48.800 E4 40.249
  
• Hof van Dordrecht N51 48.918 E4 40.165
  
• Eerste Vrije Statenvergadering N51 48.918 E4 40.165
  
• Herstel van de Oranjes N51 48.898 E4 40.185
  
• Augustijnenkerk N51 48.929 E4 40.168
  
• Ary Scheffer N51 48.907 E4 40.036
  
• Hofjes N51 48.730 E4 40.151