We gaan graag naar het oosten van Duitsland. En dan naar het gebied tussen Dresden en de Tsjechische grens. Dit gebied wordt ook wel Sachsisch Zwitserland genoemd. Een schitterend gebied waar je fantastisch kunt wandelen.

Gewoonlijk logeren we bij onze zwager/broer maar deze keer zijn we met de caravan gegaan en hebben gekozen voor een verblijf op een kleine camping. Het is eigenlijk de enige SVR camping in dit gebied die we u van harte kunnen aanbevelen. In het landelijk gelegen Schönbach kwamen we zo op camping Urlaub Endling. Een klein veldje waar een 10-tal tenten/caravans passen. Een schitterend uitzicht, zeer goede sanitaire voorzieningen, prettig geprijst en vriendelijke eigenaren om het even kort samen te vatten.

Op ongeveer 15 km ligt de plaatselijke toeristische attractie "De Bastei". We waren hier al een aantal keren eerder geweest. Maar dit is zo'n plaats die je gerust meerdere keren kunt bezoeken en die je telkens weer weet te verbazen. Die schitterende uitzichten over de Elbe, de vergezichten over de zandsteenrotsen, de pittige trappen, het grote hoogteverschil op zelfs een korte wandeling. Deze schitterende wandeling moet je echt zelf eens gelopen hebben. Een 5-sterren aanrader. 

We hebben gekozen om buiten het weekend te gaan. Dan is het minder druk. Ondanks dat er best veel mensen aan genieten waren van de Bastei hoefden we nergens te wachten. Alleen die Japanse meisje die elke meter groeps-selfie maakten liepen soms in de weg. En ze hadden alleen oog voor de bediening van de telefoon die op een selfie-stick was gemonteerd. 

Hierboven kunt u het hoogteprofiel zien. Redelijk steil naar beneden, een stukje vlak en dan weer vlot naar boven. Max hoogteverschil is 200 meter. 

Sächsische Schweiz
Het Nationaal park Sächsische Schweiz (Duits: Nationalpark Sächsische Schweiz) is ongeveer 9350 ha groot. Het bestaat sinds 1990 en ligt oostelijk van Dresden aan de Tsjechische grens, aan de bovenloop van de Elbe in de Duitse deelstaat Saksen.

Het Nationaal park Sächsische Schweiz bestaat uit twee gescheiden gebieden in het Landkreis Sächsische Schweiz. Namelijk de steden en gemeenten Bad Schandau, Hohnstein, Kirnitzschtal, Königstein, Lohmen, Porschdorf, Kurort Rathen, Sebnitz, Stolpen en Stadt Wehlen.

Samen met het omringende Landschaftsschutzgebiet vormt het nationaal park de Nationalparkregion Sächsische Schweiz. Aan de Tsjechische kant van het zandsteengebergte loopt het beschermde gebied door in het Nationaal park Böhmische Schweiz.

Het hoogste punt van is 556 Meter boven NN en dat is ongewoon laag voor een middelgebergte.

Het zandsteengebergte is ontstaan in de Krijttijd. Oorspronkelijk was dit een zeebodem waarop zich zand en schelpdieren afzetten die samen het gesteenten vormden. De 600 meter dikke zandplaat die hierdoor ontstond is na het dalen van de zeespiegel door erosie sterk verbrokkeld. Waardoor het huidige rotslandschap ontstond. Dit is doorsneden door diepe dalen waarvan de bodem met mossen is bedekt.

Een andere bijzonderheid is dat er in het park aan klimsport gedaan kan worden. Dit binnen de door de "Sächsischen Kletterregeln" gestelde grenzen.

In het park leven verscheidene diersoorten waaronder uilen, haviken, zwarte ooievaars, ijsvogels, verschillende soorten spechten en vleermuizen, everzwijnen, edelherten, marters, adders, ringslangen en in het water forel en zalm.

Wandelen in de Sächsische Schweiz
De Sächsische Schweiz is een veelzijdige streek. Het is rijk aan culturele erfgoeden en kent een bijzondere flora, fauna en geologie. Je kunt er afdalen in diepe valleien, weer omhoog klauteren door nauwe kloven en eindeloos wandelen door prachtige uitgestrekte bossen. Je komt er er middeleeuwse burchten, avontuurlijke wandelroutes, fraaie rotsformaties en prachtige uitzichten tegen. 

Je loopt door een ogenschijnlijk onaangetaste wildernis en oud cultuurlandschap. Opvallende tafelbergen in een uniek rotslandschap, smalle kloven en idyllische bossen. In het dal stroomt de Elbe.

Ongeveer 100 miljoen jaar geleden ontstond de Sächsische Schweiz in de zee. Vandaag de dag is het Nationalpark Sächsische Schweiz het enige Nationale Park in Saksen, ter bescherming van een relatief ongerept deel van het Elbezandsteengebergte rechts van de Elbe.  

De Sächsische Schweiz heeft grotendeels de status van ‘Landschafts- und Naturschutzgebiet’ gekregen. Sinds 1990 is een deel van de Sächsischen Schweiz een nationaal park geworden. In navolging wees Tsjechië in 2000 een aangrenzend deel aan als het nationaal park ‘Boheems Zwitserland’.

Elbsandstein-gebergte - Hoe is dit wonder ontstaan?
100 miljoen jaar geleden bedekte een ondiepe zee het huidige gebied. Over zeer lange periodes voerden rivieren steeds weer zand en fijn grind aan. Laag voor laag ontstond een 600 meter dik plateau, en vormde zich onder druk tot zandsteen.

Aan het einde van de krijttijd werd dit plateau door de bewegingen in de aardkorst omhoog gedrukt. De erosie begon. Het stromende water was en is nog steeds de beeldhouwer. Zo ontstond gedurende lange perioden het natuurwonder "Elbsandstein-gebergte."

Een natuurlijke ruimte - zonder grenzen
Er is maar een Elbsandstein-gebergte, maar aan beide zijden van de staatsgrenzen. De natuur kent geen politieke grenzen. Voor het behoud van dit unieke landschap werden in beide landen beschermde gebieden ingericht. De maatregelen tot bescherming, onderhoud en ontwikkeling zijn in de nationale parken Sachsische en Böhmische Schweiz nauw op elkaar afgestemd. Dit geldt ook voor de twee beschermde natuurgebieden. Als aanvulling op het Nationaal Park zal daar een waardevol cultuurlandschap bewaard en duurzaam gebruikt worden.

Nationaal Park - Natuur de natuur laten
In het Nationaal Park Sachsische Schweiz mag de natuur zich volgens haar eigen regels ontwikkelen. Bossen kunnen op een natuurlijke manier verjongen, bomen mogen oud worden, afbreken en omvallen. Paddestoelen, insecten en micro-organismen verteren het hout en scheppen zo de basis voor nieuw leven. Zo ontwikkeld zich het "natuurbos van morgen" in de kringloop van de natuur. Gedeeltelijk wordt dit proces nog ondersteund door bosbeheer.

Het Nationaal Park Sachsische Schweiz wordt gekenmerkt door zijn bossen en rotsen. Door de verdieping-achtige opbouw zijn hier de meest verschillende levensruimten, als in een mozaïek, nauw met elkaar verbonden. Droge klifbossen wisselen af met vochtig koele kloven en dalen. Op basalt en graniet groeien voornamelijk loofbossen.

Tafelbergen en uitgebreide rotsformaties zijn de thuisbasis voor veel diersoorten, die zich aan deze levensruimte hebben aangepast. Vleermuizen vinden hier hun kraambed en winteronderkomens. Veel vogelsoorten benutten de gaten, scheuren, spleten en randen van de zandsteen rotsen om te broeden. Sommigen zijn zo aangepast dat ze zonder de rotsen hier niet zouden voorkomen.

Ons verzoek aan u, Beste bezoekers!
Zoals wereldwijd in alle nationale parken heeft de bescherming van de natuur hier de hoogste prioriteit. Bezoekers zijn hartelijk welkom als ze zich als gast van de natuur, en niet als veroveraars zien en gedragen. Leest u alstublieft zorgvuldig onderstaande instructies. Ze dienen tot bescherming van de natuur en voor uw eigen veiligheid.

Afstervende en dode bomen worden alleen bij direct gevaar verwijderd. Daarom moet constant rekening gehouden worden met omvallende bomen en vallende takken. Steenslag en vallende rotsen zijn natuurlijke gebeurtenissen in het erosielandschap van het Elbsandstein-gebergte. De Vrijstaat Sachsen is niet aansprakelijk voor deze gevaren. Betreden geschiedt op eigen risico.

Veilig wandelen
Het Nationaal Park dient ook voor het beleven van de natuur en voor ontspanning. Daarvoor mag het gebied op de paden betreden worden. In de aangegeven kernzone zijn dit uitsluitend de gemarkeerde paden.

Ook buiten de kernzone moeten op de eerste plaats gemarkeerde paden gebruikt worden. Daardoor kunt u zich beter oriënteren, en draagt u bij tot de bescherming van de natuur. Pas op! Er is gevaar bij vocht en gladheid, vooral op hellingen, bruggen, trappen en ladders.

We zijn toch een groot deel van onze middag bezig geweest met deze korte wandeling. Er is veel te zien waardoor je meer stil staat dan je door kunt lopen. Ook het hoogteverschil zorgt ervoor dat het tempo niet altijd hoog kan zijn. En niet te vergeten: we waren ook veel tijd kwijt met fotograferen. Want het is een foto-geniek gebied.   

We kwamen onderweg nog een leuk bordje tegen. Het stond langs een bord. We proberen het voor u te vertalen. 

Door het water lopen: zo doet u dat
Het komt er op neer altijd 1 voet in het water te hebben. U loopt dus als een ooievaar. Wacht zo lang tot uw voeten zo zeer doen van het koude water dat u gedwongen wordt het water te verlaten. Droog vervolgens uw voeten niet af maar trek dikke sokken aan en doe vervolgens uw schoenen weer aan. Uw voeten worden vanzelf weer lekker warm. Het verschil van koud naar warm is een ideale therapie. Wie blaren of zweren heeft mag deze therapie niet doen. 

We slaan deze therapie toch maar over.  

Bastei 
De Bastei is een rotsformatie met een hoogte van 305 meter en een uitzichtsplatform in de Duitse streek Saksisch Zwitserland (deelstaat Saksen) op de rechter oever van de Elbe, tussen het kuuroord Rathen en Stadt Wehlen. Het behoort tot de meestbezochte toeristische attracties van Saksisch Zwitserland. Van de Bastei loopt het smalle rotsrif over 194 meter steil af naar de Elbe. De berg biedt uitzicht over het Elbedal en over het Elbezandsteengebergte. Op de hoogvlakte achter de Bastei bevindt zich een hotel met een restaurant. De Bastei vormt onderdeel van het Nationaal Park Sächsische Schweiz en van een klimgebied dat doorloopt tot in Tsjechië en Boheems Zwitserland.

De Bastei vormt al meer dan 200 jaar een toeristische attractie. Reeds in 1824 werd een houten brug gebouwd om verschillende rotsen onderling bereikbaar te maken voor bezoekers. In 1851 werd deze brug vervangen door de huidige Basteibrug, die opgebouwd is uit zandsteen. De rotsformaties en het uitzicht inspireerden kunstenaars als Caspar David Friedrich tot het maken van schilderijen. Nabij de Bastei ligt burcht Königstein.

De naam Bastei betekent Bastion. Torenhoge steile rotsen als een defensieve ring rond het Kasteel van Neurathen. De rotsen werden voor het eerst genoemd door Matthias Oeder in 1522.

Toen deze regio toeristen begon aan te trekken was de Bastei al direct een attractie. De uitkijkpunten werden al in 1789 in reisliteratuur genoemd. Carl Heinrich Nicolai schreef in 1801 "Wat een diepte van gevoelens voel je hier in je ziel lopen. Je kunt hier lang staan zonder dat je klaar bent met deze plek te beleven. Het is zo moeilijk om je van deze plek weer los te maken. 

In het verleden kon de Bastei alleen eenvoudig bereikt worden vanaf Whelen en Lohmen. Tal van kunstenaars liepen over deze route naar de Bastei. De weg waarover ze liepen wordt nu Painter's Path/Mahlerweg/Schildersweg genoemd. In 1814 werd de Bastei ook van andere richtingen toegankelijk door een trap met 487 treden.

Met Pinksteren 1812 begon Pietzsch, een slager uit Lohmen, de eerste horecagelegenheid op de Bastei. In twee simpele hutten verkocht hij brood, boter, bier, brandewijn, koffie en melk. Twee jaar later kwam er een keuken en werd het uitzichtpunt voorzien van hekwerk. In 1816 mocht er zelfs alcohol verkocht worden. Maar korte tijd later brandde de hutten af. Toch was dit de start van een zich verder uitbreidende horeca. 

In 1826 volgde het eerst hotel. Dit op basis van de plannen van Gottlob Friedrich Thormeyer. De eerste brug, genaamd Basteibrücke, werd gebouwd van hout over de diepe kloven der Mardertelle, tussn de Steinschleuder en Neurathener Felsentor rotsen. In 1851 werd de houten brug vervangen door een zandsteenbrug. Dit was nodig door de gestage toename van bezoekers. Deze brug is 76,5 meter lang en zijn zeven bogen overspannen een ravijn van 40 meter diep.

Aan het eind van de 19e eeuw was de Bastei uitgegroeid tot de belangrijkste attractie van de Sächsische Schweiz. De bestaande herberg was volledig omgebouwd en uitgebreid in 1893/94. Een hoge druk waterleiding werd aangelegd in 1895 en een telefoonlijn in 1897. 

Rond 1900 werden plannen gelegd voor de aanleg van een kabelbaan van de Elbe-vallei naar de Bastei, maar deze is nooit aangelegd. Aan het begin van de 20e eeuw werd de weg naar de Bastei verbreed om het toenemende verkeer aan te kunnen.

Na 1945 is het aantal bezoekers fors gestegen, vooral in het weekend en op feestdagen. Hierdoor is de Bastei een plaats van massatoerisme geworden. Tussen 1975 en 1979 werd de voormalige herberg vervangen door een groot hotel.

Een schitterend wandeling. Het mooist op een mooie zonnige dag. Dan kun je het beste genieten van de schitterende vergezichten. Zoals gezegd een vijf-sterren aanrader.  

Geraadpleegde websites:

• https://nl.wikipedia.org/wiki/Bastei_(rotsformatie)
• https://en.wikipedia.org/wiki/Bastei

POI's

• Amselsee N50.9649 E14.0814
• Bastei N50.9623 E14.0733
• Berghotel Bastei N50.9630 E14.0702
• Elbe N50.9595 E14.0747
• Felsenburg Neurathen N50.9618 E14.0743
• Schuilhut N50.9670 E14.0717
• Start/finish/parkeerplaats N50.9666 E14.0657
• Toiletten/Restaurant N50.9622 E14.0715
• Uitzichtspunt 1 N50.9637 E14.0698
• Uitzichtspunt 2 N50.9617 E14.0720
• Uitzichtspunt 3 N50.9618 E14.0730
• Uitzichtspunt 4 N50.9620 E14.0741
• Uitzichtspunt 5 N50.9617 E14.0752
• Uitzichtspunt 6 N50.9611 E14.0748
• Uitzichtspunt 7 N50.9608 E14.0754
• Uitzichtspunt 8 N50.9658 E14.0724
• Veel trappen N50.9699 E14.0758